akhaa vich hanju saade rehan lagg paye
asi bulla ton jyaada kalamaa ton gall dasan lag paye
loki puchde ne raaz khamoshi da saaddi
ohna nu ki dasiye ik sakhas karke asi duniyaa to vakh rehn lag paye
ਅਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹੰਜੂ ਸਾਡੇ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਏ
ਅਸੀਂ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਲਮਾਂ ਤੋਂ ਗਲਾਂ ਦਸਣ ਲੱਗ ਪਏ
ਲੋਕੀਂ ਪੁਛਦੇ ਨੇ ਰਾਜ਼ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਦਾ ਸ਼ਾਡੀ
ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਦੱਸੀਏ ਇੱਕ ਸ਼ਖਸ ਕਰਕੇ ਅਸੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਏ
—ਗੁਰੂ ਗਾਬਾ 🌷
Maa
Shabdaan vich kade byaan hundi ni sift maa di
thandi mithrri jannat jehi is gurri chhaa di
bacheyian de janam di peedha has ke jar jandi hai
vekh aayea bache nu paseena tadaf jandi hai
din raat sukhaan sukhdi te laadh ladaundi hai
shayed ese lai maa rabb da roop kahaundi hai
ਮਾਂ
ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਬਿਆਂ ਹੁੰਦੀ ਨੀਂ ਸਿਫਤ ਮਾਂ ਦੀ,
ਠੰਢੀ ਮਿੱਠੜੀ ਜੰਨਤ ਜਿਹੀ ਇਸ ਗੂੜ੍ਹੀ ਛਾਂ ਦੀ।
ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਜਨਮ ਦੀ ਪੀੜਾ ਹੱਸ ਕੇ ਜਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,
ਵੇਖ ਆਇਆ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਪਸੀਨਾ ਤੜਫ਼ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਦਿਨ ਰਾਤ ਸੁੱਖਾਂ ਸੁਖਦੀ ਤੇ ਲਾਡ ਲਡਾਉਂਦੀ ਹੈ,
ਸ਼ਾਇਦ ਏਸੇ ਲਈ ਮਾਂ ਰੱਬ ਦਾ ਰੂਪ ਕਹਾਉਂਦੀ ਹੈ।
unako kahana ki aakar ye dil bhee le jaaye
ab ye meree sunata hee nahin phir isaka karoon kya…
उनको कहना कि आकर ये दिल भी ले जाये
अब ये मेरी सुनता ही नहीं फिर इसका करूँ क्या…
