Skip to content

Bewafa hai || sad punjabi shayari || broken heart

ਉਹ ਬੇਵਫਾ ਏ ਮੈਨੂੰ ਬੇਵਫ਼ਾ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਦਸਿਆ
ਉਹਨੂੰ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦਾ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਗਦਾਰਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦਸਿਆ
ਓਹਦੇ ਤੋਂ ਬਗ਼ੈਰ ਸਕੂਨ ਨਹੀਂ ਹਰ ਥਾਂ ਜਿਉਂਦੇ ਜੀਅ ਅਜ਼ਮਾ ਦੇਖੇਂ ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਕਿਤੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਫੇਰ 
ਦਿਲ ਔਰ ਖ਼ੁਆਬ ਆਪਣੇ ਸਿਵਿਆਂ ਦੀ ਅੱਗ ਚ ਜਾਂ ਸੇਕੇ ਮੈਂ
ਖ਼ਤ ਮਹੁੱਬਤ ਤੋਹਫ਼ੇ ਮੈਂ ਜੱਲ ਰਾਖ਼ ਹੋ ਗਏ
ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਰੱਬ ਤੱਕ
ਉਹਣਾਂ ਦੇ ਕਤਲ ਦੇ ਇਲਜਾਮ ਮਾਫ਼ ਹੋ ਗਏ
ਖ਼ਬਰ ਸਬਰ ਮਹੁੱਬਤ ਨਫ਼ਰਤ ਵਫ਼ਾ ਸਭ ਏ ਮੇਰੇ ਚ
ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸਹੀ ਕਿਹਾ ਸੀ ਬੇਵਫਾਈ ਦੀ ਆਦਤ ਬੱਸ ਮਾੜੀ ਹੈ ਤੇਰੇ ਚ 💔

Title: Bewafa hai || sad punjabi shayari || broken heart

Best Punjabi - Hindi Love Poems, Sad Poems, Shayari and English Status


आगरा कौन सा रास्ता जाता है? || birbal akbar story

बादशाह अकबर को शिकार करना बहुत पसंद था। एक बार की बात है, बादशाह अकबर अपने सैनिकों के साथ शिकार पर निकले। शिकार करते-करते वो इतने आगे चले गए कि वो अपने दल से छूट गए। उनके साथ बस कुछ ही सैनिक रह गए थे। अब शाम होने को थी और सूरज ढलने वाला था। साथ ही अकबर और उनके साथ के सैनिकों को भूख भी सताने लगी थी।

बादशाह अकबर को शिकार करना बहुत पसंद था। एक बार की बात है, बादशाह अकबर अपने सैनिकों के साथ शिकार पर निकले। शिकार करते-करते वो इतने आगे चले गए कि वो अपने दल से छूट गए। उनके साथ बस कुछ ही सैनिक रह गए थे। अब शाम होने को थी और सूरज ढलने वाला था। साथ ही अकबर और उनके साथ के सैनिकों को भूख भी सताने लगी थी

काफी दूर निकल आने पर बादशाह अकबर को यह एहसास हुआ कि वो रास्ता भटक गए हैं। वहां आस-पास कोई नजर भी नहीं आ रहा था, जिससे रास्ते के बारे में पूछा जा सकता था। थोड़ी दूर और चलने पर उन्हें एक तिराहा नजर आया। बादशाह को यह देख कर थोड़ी खुशी हुई कि चलो इनमें से कोई न कोई रास्ता राजधानी तक तो जाता ही होगा।

लेकिन, सभी इसी उलझन में थे कि किस रास्ते पर चला जाए। तभी सैनिकों की नजर सड़क किनारे खड़े एक छोटे से लड़के पर पड़ी। वह लड़का बड़ी हैरानी से महाराज के घोड़े और सैनिकों के हथियारों को देख रहा था। सैनिकों ने उस बालक को पकड़कर महाराज के सामने पेश किया।

बादशाह अकबर ने लड़के से पूछा, “ऐ लड़के। इनमें से कौन सा रास्ता आगरा जाता है?” यह बात सुनकर वह बच्चा जोर-जोर से हंसने लगा। यह देखकर राजा को बहुत गुस्सा आया। लेकिन, उन्होंने शांत भाव से उससे उसकी हंसी का कारण पूछा। लड़के ने जवाब दिया, “यह रास्ता चल नहीं सकता है, तो यह आगरा कैसे जाएगा। आगरा पहुंचने के लिए तो आपको खुद चलना पड़ेगा।”

महाराज उस लड़के की सूझबूझ को देख कर चकित रह गए। उन्होंने प्रसन्न होकर उस बच्चे का नाम पूछा। लड़के ने जवाब में अपना नाम महेश दास बताया। महाराज ने उसे इनाम में सोने की अंगूठी दी और दरबार में आने का न्योता दिया। इसके बाद बादशाह अकबर ने लड़के से पूछा, “क्या तुम मुझे बता सकते हो कि किस रास्ते पर चलने से मैं आगरा पहुंच पाऊंगा?” लड़के ने बड़ी ही शालीनता से सही रास्ता बताया और महाराज अपने सैनिकों के साथ आगरा की ओर चल पड़े।

यही लड़का बड़ा होकर बीरबल के नाम से प्रसिद्ध हुआ और बादशाह अकबर के नवरत्नों में से एक कहलाया।

Title: आगरा कौन सा रास्ता जाता है? || birbal akbar story


TERA SHEHAR-ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ

ਨੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਚਾ
ਏ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਖੂਨ ਨਿਚੋੜ ਦਾ ਏ
ਵੇਖ ਕੀਤਾ ਕੀ ਹਾਲ ਏਨੇ ਮੇਰਾ
ਤੂੰ ਏਨੇ ਪਾਪ ਨਾ ਕਮਾ
ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਚਾ

ਇਹ ਆਪਣੀਆਂ ਧੁੱਪਾਂ ਨਾਲ
ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਭਰੇ ਇਸ ਸਿਰ ਨੂੰ ਫੋੜ ਦਾ ਏ
ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇਰੇ ਰਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੰਦੇ ਨਾਲੇ ਚ
ਰੋੜ ਦਾ ਏ
ਜ਼ਖਮ ਗੁਝੇ ਲਾ ਕੇ ਦਿਲ ਤੇ ਲੂਣ ਲਪੋੜਦਾ ਏ
ਨੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਚਾ
ਏ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਖੂਨ ਨਿਚੋੜ ਦਾ ਏ

ਜਦ ਰਾਤ ਦਾ ਬੋਲ-ਬਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਸਨਾਟਾ
ਮੇਰੀ ਨੀਂਦ ਦੇ ਖਵਾਬ ਉਖੋੜਦਾ ਏ
ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਕਲਮ ਫੜਾ ਕੇ
ਜ਼ਖਮਾਂ ਦੇ ਅੱਖਰ ਘੜਾ ਕੇ
ਕੋਰੇ ਕਾਗਜ਼ ਤੇ ਘਸੀੜਦਾ ਏ
ਡਿਗਦੇ ਅੱਥਰੂਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰ
ਜਿਵੇਂ ਚੱਕੀ ਚ ਪਾ ਪਸੀੜਦਾ ਏ
ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਤਾਂ ਬੜਾ ਨਿਰਦਈ ਏ
ਜੋ ਚਾਟੀ ਚ ਪਏ ਅੱਧ-ਰਿੜਕੇ ਨੂੰ ਰੋੜਦਾ ਏ
ਠੰਡੀਆਂ ਹਵਾਵਾਂ ਛੱਡ, ਜਿਸਮ ਦਾ ਮਾਸ ਸਕੋੜਦਾ ਏ
ਨੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਚਾ
ਇਹ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਖੂਨ ਨਿਚੋੜਦਾ ਏ

ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਕਾਹਦਾ ਵਿਕਸਿਤ
ਜੋ ਨਰੋਏ ਦੀ ਰੂਹ ਤੇ ਧੂੰਆਂ ਧੂੜਦਾ ਏ
ਲੋਭੀ ਲੋਕ, ਲੋਭੀ ਸ਼ਹਿਰ ਤੇਰਾ ਆ
ਪੈਸਾ ਵੇਖ ਯਾਰ ਨੂੰ ਪਿੱਠ ਵਿਖਾੜਦਾ ਏ
ਬਿਮਾਰ ਬੱਦਲ, ਬਿਮਾਰ ਪੌਣਾ,
ਬਿਮਾਰੀ ਨੇ ਘਰ, ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਬਣਾਇਆ
ਬਿਮਾਰੀ ਵੱਸ ਗਈ ਇਹਦੇ ਹੱਡ ਅੰਦਰ
ਰੋਗ ਚੰਦਰਾ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਤੇ ਲਾਇਆ
ਜਦ ਤੇਰੇ ਮੈਂ ਸ਼ਹਿਰ ਚ ਆਇਆ
ਬੁੱਲਾਂ ਨੇ ਮੁੜ ਹਾਸਾ ਨਾ ਵਖਾਇਆ
ਪਿੰਡ ਆਪਣੇ ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਸ਼ੀ ਦਿਦਾਰ ਆਪਣੇ ਰੱਬ ਦਾ ਜਿੰਨਾਂ ਨਾਲ
ਉਹਨਾਂ ਨੈਣਾ ਨੇ ਹੁਣ ਫੁਹਾਰਾ ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ ਲਾਇਆ
ਘਰ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਚੀਂ ਚੀਂ ਜਿਹਨੂੰ ਲੱਗਦੀ ਸੀ ਪਿਆਰੀ
ਉਹਨਾਂ ਕੰਨਾਂ ਚ ਮਾਤਮ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਮੋਟਰਾਂ ਨੇ ਪਾਇਆ
ਜ਼ਹਿਰ ਸਿਦਕ ਵਾਲਾ ਪੀਤਾ ਇਸ ਗਲੇ ਨੇ
ਜੋ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਪਿਆਇਆ
ਜੀਭ ਬੋਲਦੀ ਸੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗੀਤ ਘਰ ਅੰਦਰ
ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਉਸਤੇ ਕਫਨ ਸਜਾਇਆ
ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਸਾੜਿਆ ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ  ਨੇ
ਦਿਲ ਕੱਢ ਲੈ ਗਈ ਤੂੰ
ਬਚਿਆ ਖੂਨ  ਜੋ ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਨਿਚੋੜਦਾ ਏ
ਸ਼ਾਮਾਂ ਵਾਲੀ ਨਿਚੋੜਨੀ ਚ ਨਿਚੋੜਦਾ ਏ
ਨੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਚਾ
ਜਾ ਕਿਸੇ ਏਸੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ
ਜੋ ਟੁਟੇ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜਦਾ ਏ

ਚੱਲ ਤੂੰ ਛੱਡ ਇਹਨੂੰ
ਇਹ ਕਿਹੜਾ ਕਰੋੜਦਾ ਏ
ਇਹਦਾ ਮੁਲ ਤਾਂ ਇਕ ਸਿਕਾ ਵੀ ਨੀ
ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਪੱਤਾ ਪੱਤਾ ਇਹ ਗੱਲ ਬੋਲਦਾ ਏ

ਨਾ ਨਾ ……. ਤੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਬਚਾ,
ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ ਤੇਰਾ ਗਰਾਂ
ਭਾਂਵੇਂ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਮੇਰਾ ਸਭ ਲੁਟਿਆ
ਬਲਦੀ ਅੱਗ ਚ ਸੁਟਿਆ
ਫਿਰ ਵੀ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰਾ ਗਰਾਂ
ਤੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਬਚਾ
ਗਗਨ ਨੇ ਤਾਂ ਮਰਨਾ ਏ, ਜੇ ਤੂੰ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਏ
ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਮੌਤ ਅੱਗੇ ਤਰਲੇ ਪਾ
ਨੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਬਚਾ …………….

Punjabi Poetry, Punjabi Dard Poetry:

Ni tu mainu apne shehar ton bchaa
e raatan nu khoon nichod da e
vekh kita ki haal ene mera
tu ene paap na kma
tu mainu apne shehar ton bchaa

eh apniyaan dhupaan naal
teriyaan yaadan de bhare is sir nu fodh da e
tere shehar mere rat nu apne gande naale ch
rodh da hai
jakham ghujhe la ke dil te loon lapodhda e
Ni tu mainu apne shehar ton bchaa
e raatan nu khoon nichod da e

Jad raat da bol bala hunda e
tere shehar da snata
meri neend de khawab ukhodhda e
hathaan vich kalam fdhaa k
zakhmaa de akhar ghrra ke
kore kagaz te ghassedhda e
dighde athruaan nu ikatha kar
jiwe chakki ch paa paseedhda e
tera shehar taan badha nirdei e
jo chatti ch paye adh-rirrke nu rodhda e
thandiyaan hawawaan chadd, zism da maas sukodhda e
ni tu mainu apne shehar ton bachaa
eh raatan nu khoon nichodhda e

tera shehar kahda viksat
jo naroye di rooh te dhooan dhoorda e
lobhi lok, lobhi shehar tera aa
paisa vekh yaar nu pith vikhaarda e
bimar badal, bimar pauna
bimari ne ghar tera shehar bnayea
bimari vas gai ehde hadh andar
rog chandra mere dil te layea
jad tere me shehar ch ayea
bullan ne mudh hasa na vikhayea
pind apne me karda c didar apne rabb da jina naal
ohna naina ne hun fuhara hanjuaan da layea
ghar panchhiyaan di chi chi jihnu lagdi c piyari
ohna kanna ch maatam tere shehar diyaan motraan ne payea
jehar sidak wala peeta is gale ne
jo tere shehar ne piyaea
jeeb boldi c khusi de geet ghar andar
tere shehar ne uste kafan sajayea
jism nu sarreya teriyaan yaadan ne
dil kadh le gai tu
bacheyaa khoon jo tera shehar nichodhda e
Ni tu mainu apne shehar ton bchaa
ya kise aise naal mila
jo tutte dilaan nu jodhda e

chal tu chhad ehnu
eh kehra crore da e
ehda mul taan ik sika v nai
tere shehar da pata pata eh gal janda e

na na ….. tu rehn de
tu mainu na bchaa
fir v mainu changa lage tera graan
bhawe tere shehar ne mera sab luteyaa
baldi agh ch suteyaa
fir v changa lagge mainu tera graan
tu rehn de tu mainu na bchaa
‘Gagan’ ne taan marna e, je tu kujh karna e
taan mere lai maut aghe tarle paa
ni tu mainu na bachaa

Title: TERA SHEHAR-ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ