Tu Pathar baneya reha
hanju mere dulde rahe
tu chup vehnda reha
jad saah mere nikalde gaye
ਤੂੰ ਪੱਥਰ ਬਣਿਆ ਰਿਹਾ
ਹੰਝੂ ਮੇਰੇ ਡੁੱਲਦੇ ਰਹੇ
ਤੁੰ ਚੁੱਪ ਵਹਿੰਦਾ ਰਿਹਾ
ਜਦ ਸਾਹ ਮੇਰੇ ਨਿਕਲਦੇ ਗਏ
Tu Pathar baneya reha
hanju mere dulde rahe
tu chup vehnda reha
jad saah mere nikalde gaye
ਤੂੰ ਪੱਥਰ ਬਣਿਆ ਰਿਹਾ
ਹੰਝੂ ਮੇਰੇ ਡੁੱਲਦੇ ਰਹੇ
ਤੁੰ ਚੁੱਪ ਵਹਿੰਦਾ ਰਿਹਾ
ਜਦ ਸਾਹ ਮੇਰੇ ਨਿਕਲਦੇ ਗਏ

TU ehna majboor kahto ho gya
zindagi bhar saath rehn diyaa galaa karda si
hun dil tera kathor kahto ho gya
umraa diyaa sajaa paaeyaa karda si
te ajh fir door kahto ho gya
lagda bhul gya e wadeyaa nu
taahi tainu ajh tere sohne hon da garoor ho gya
ਤੂੰ ਇਹਨਾ ਮਜਬੂਰ ਕਾਹਤੋ ਹੋਗਿਆ
ਜਿੰਦਗੀ ਭਰ ਸਾਥ ਰਹਿਣ ਦਿਆਂ ਗਲਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ
ਹੁਣ ਦਿਲ ਤੇਰਾ ਕਠੋਰ ਕਾਹਤੋ ਹੋਗਿਆ
ਉਮਰਾਂ ਦਿਆਂ ਸਾਜ਼ਾਂ ਪਾਇਆ ਕਰਦਾ ਸੀ
ਤੇ ਅੱਜ ਫਿਰ ਦੂਰ ਕਾਹਤੋ ਹੋਗਿਆ
ਲਗਦਾ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਏ ਵਾਦਿਆ ਨੂੰ
ਤਾਹੀਂ ਤੈਨੂੰ ਅੱਜ ਤੇਰੇ ਸੋਹਣੇ ਹੋਣ ਦਾ ਗਰੂਰ ਹੋਗਿਆ