ਮੌਤ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਸੌਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਉਹਦੀ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਜਦੋਂ, ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਉਂ
ਇਕੱਲਾ ਬਹਿ ਕੇ ਰੋਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦਾ
maut di gaud vich saun nu g karda
ohdi yaad aundi hai jadon, pata ni kyu
ekalla beh k raun nu g karda
ਮੌਤ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਸੌਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਉਹਦੀ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਜਦੋਂ, ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਉਂ
ਇਕੱਲਾ ਬਹਿ ਕੇ ਰੋਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦਾ
maut di gaud vich saun nu g karda
ohdi yaad aundi hai jadon, pata ni kyu
ekalla beh k raun nu g karda
ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ
ਜਿਵੇਂ ਲਿਖੀ ਹੋਵੇ ਕੋਈ ਕਿਤਾਬ ਅਧੂਰੀ
ਕੁਝ ਸ਼ਬਦ ਬਸ ਮਹੁੱਬਤ ਦੇ ਏਹਦੇ ਚ
ਬਾਕੀ ਦੂਰੀ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਏਹ ਕਹਾਣੀ ਪੂਰੀ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੁਕੰਮਲ ਹੋਵੇਗੀ ਜ਼ਰੂਰ
ਖ਼ੁਆਬ ਚ ਮੇਰੇ ਖਿਆਲ ਚ
ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਚ
ਮੇਰੀ ਕਿਤਾਬ ਚ
ਦੁਰਿਆਂ ਵਧ ਗਿਆ
ਤਾਂ ਕਿ ਹੋਇਆ
ਤੂੰ ਦਿਲ ਚੋਂ ਨਿਕਾਲ ਦੇਆਂ ਮੈਨੂੰ
ਤਾ ਫੇਰ ਕਿ ਹੋਇਆ
ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਕਰੂਗਾ
ਤੂੰ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰੀ
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰੂਗਾ
ਤੂੰ ਗੈਰਾਂ ਨਾਲ ਕਰੀ 🙁
ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੈਂ ਅੱਜ ਵੀ
ਤੇਰੇ ਹਥੋਂ ਦਿੱਤਾ ਗੁਲਾਬ
ਸਾਂਭ ਰਖਿਆ ਹੋਇਆ ਏ
ਪਰ ਇਸ਼ਕ ਮੇਰੇ ਦੇ ਵਾਂਗੂੰ
ਏਹ ਵੀ ਮੁਰਝਾਇਆ ਹੋਇਆ ਏ
ਇੱਕ ਵਾਰ ਏਹ ਖਿਲਿਆ ਸੀ
ਤੇਰਾਂ ਖ਼ਤ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ
ਖ਼ਤ ਚ ਲਿਖੇ ਸੀ ਕੁਝ ਬੋਲ ਪਿਆਰ ਦੇ
ਏਹ ਗੱਲ ਸੱਚ ਜਿਵੇਂ ਮੁਰਝਾਇਆ ਗੁਲਾਬ ਖਿਲਿਆ ਸੀ
ਅੱਜ ਫੇਰ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋਈ ਸੀ
ਫੇਰ ਤੇਰੀ ਬਾਤ ਹੋਈ ਸੀ
ਸ਼ੁਰੂ ਤੇਰੇ ਤੇ ਖਤਮ ਤੇਰੇ ਤੇ
ਏਹ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਹੋਈ ਸੀ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਧੁੰਧਲੀ ਕਰਤੀ ਮੇਰੀ ਯਾਦ
ਮੈਂ ਅੱਜ ਵੀ ਕਰਦਾ ਹਾ
ਖਿਆਲਾਂ ਚ ਤੇਰੀ ਬਾਤ
ਕਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਆਇਆ ਕਰ
ਮੈਨੂੰ ਫੇਰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾਇਆ ਕਰ
ਕੁਝ ਕਰੀਆਂ ਕਰ ਗਲਾਂ ਪਿਆਰ ਦੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਔਰ ਮੈਂ ਵੀ ਹਥ ਜੋੜ ਕੇ ਹੀ ਦੈਆ ਕਿ ਦਿਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਏਹਨਾਂ ਯਾਦ ਨਾ ਆਇਆ ਕਰ
ਤੂੰ ਖੁਸ਼ ਸੀ
ਖੁਸ਼ ਹੈ
ਤੂੰ ਖੁਸ਼ ਰਹੇ
ਏਹ ਦੁਆ ਏ ਮੇਰੀ
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਬਦਦੁਆ ਨਹੀਂ ਦੇਣੀ ਚਾਹੁੰਦਾ
ਮੈਂ ਕਦੇ ਤੇਰੇ ਜਿਨਾ ਮਤਲਬੀ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ
ਪਰ ਮੈਂ ਏਹ ਕੇਹਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ
ਤੂੰ ਕੇਹਂਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਬਾਹਲ਼ੇ ਖੁਸ਼ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ
ਮੈਂ ਹੁਣ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣਾ ਛਡਦਾ
ਤੁਸੀਂ ਹੁਣ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ
ਮੈਂ ਛੱਡਦੀ ਆਦਤਾਂ ਸਾਰੀ
ਪਰ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡ ਸਕਿਆਂ
ਮੈਂ ਸਭ ਨਿਕਾਲ ਦੇਆਂ ਦਿਲ ਚੋਂ
ਪਰ ਮੈਂ ਦਿਲ ਚੋਂ ਤੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕੱਢ ਸਕਿਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੇਰੀ ਇੱਕ
ਬਹੁਤ ਬੁਰੀ ਆਦਤ ਹੈ
ਮੈਂ ਜਿਦਾਂ ਵਿ ਕਰਦਾਂ ਹਾਂ
ਦਿਲ ਤੋਂ ਕਰਦਾਂ ਹਾਂ
ਪਰ ਛਡਤੀ ਆਦਤ ਧੋਖੇ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ
ਹੁਣ ਮੈਂ ਭਰੋਸਾ ਕਿਸੇ ਤੇ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
– ਗੁਰੂ ਗਾਬਾ
नफ़रत का भाव ज्यों ज्यों खोता चला गया, मैं रफ्ता रफ्ता आदमी होता चला गया। फिर हो गया प्यार की गंगा से तर बतर, गुजरा जिधर से सबको भिगोता चला गया। सोचा हमेशा मुझसे किसी का बुरा न हो, नेकी हुई तो दरिया में डुबोता चला गया। कटुता की सुई लेके खड़े थे जो मेरे मीत, सद्भावना के फूल पिरोता चला गया। जितना सुना था उतना जमाना बुरा नहीं, विश्वास अपने आप पर होता चला गया। अपने से ही बनती है बिगड़ती है ये दुनियां, मैं अपने मन के मैल को धोता चला गया। उपजाऊ दिल है बेहद मेरे शहर के लोग, हर दिल में बीज प्यार का बोता चला गया।...