Dil di kavita love punjabi hindi shayari, poetry, kavitawan, very very love pyar bhari poetry
jad tu kol c tan jive ek jannat c
mere chehre te koi mehkdi rangat c
jad maithon door jande tere kadma di unnat c
udon tutti koi adhoori meri o mannat c
ਜਦ ਤੂੰ ਕੋਲ ਸੀ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਇਕ ਜੰਨਤ ਸੀ
ਮੇਰੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਕੋਈ ਮਹਕਦੀ ਰੰਗਤ ਸੀ
ਜਦ ਮੈਥੋਂ ਦੂਰ ਜਾਂਦੇ ਤੇਰੇ ਕਦਮਾਂ ਦੇ ਉਨਤ ਸੀ
ਓਦੋਂ ਟੁਟੀ ਕੋਈ ਮੇਰੀ ਅਧੂਰੀ ਮੰਨਤ ਸੀ
ਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤਾਂ ਠੋਕਰਾਂ ਦੀ ਗੁਲਾਮ ਐ
ਖਾ ਖਾ ਠੋਕਰਾਂ, ਠੇਢੇ ਲਵਾਉਣਾ ਹੁਣ ਆਮ ਐ
ਜਿੱਥੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਕਤਲੇਆਮ ਐ
ਤੇ ਬੇਵਫਾਈ ਦਾ ਮਿਲਦਾ ਇਨਾਮ ਹੈ
ਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤਾਂ ਠੋਕਰਾਂ ਦੀ ਗੁਲਾਮ ਐ
ਨਿੱਕੀ ਨੱਕੀ ਗੱਲ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ‘ਚ ਇੰਤਕਾਮ ਐ
ਬੰਦਾ ਬੰਦੇ ਦੀ ਚੜ ਵੇਖ ਸੜਦਾ
ਭਾਂਵੇ ਅੱਗੇ ਵੱਜਦੇ ਸਲਾਮ ਐ
ਜਿੱਥੇ ਖੁਦਾ ਮੰਦਿਰਾਂ ਚ ਰੁਲਦਾ ਤੇ ਪੈਸਾ ਰਾਮ ਹੈ
ਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਉਸ ਦੁਨਿਆ ਦੀ ਗੁਲਾਮ ਐ
ਪਿਆਰ ‘ਚ ਵੱਜਦੀ ਸੱਟ, ਤੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਜਾਮ ਐ
ਭਰ ਕਿਤਾਬਾਂ ਆਰਫ਼ਾਨਾ ਕਲਾਮ, ਬਣਿਆ ਪਿਆਰ ਦਾ ਅਮਾਮ ਐ
ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵੀ ਕਾਹਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਜੋ ਠੋਕਰਾਂ ਦੀ ਗੁਲਾਮ ਏ
ਪਰ ਗਗਨ ਦੀ ਕਲਮ ਯਾਰ ਦੀ ਗੁਲਾਮ ਐ
ਲਿਖਦੀ ਉਹਨੂੰ ਇਕ ਪੇਗਾਮ ਐ
ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਹੱਥ ਜੋੜ ਪਰਨਾਮ ਹੈ
ਤੈਨੂੰ ਦਿਲੋਂ ਦੁਆ ਸਲਾਮ ਹੈ
ਏਹਿਓ ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਮੁਕਾਮ ਹੈ………
Punjabi Poetry, Sad Punjabi Poetry:
e zindagi tan thokran di gulam ae
kha kha thokran, thede lawauna hun aam ae
jithe pyar da hunda katleam ae
te bewafai da milda inam hai
e zindagi tan thokran di gulam ae
niki niki gal te lokan de mnaa ch intkam ae
banda bande di chadh vekh sarda
bhawe aghe vajhde salam ae
jithe khuda mandiraan ch rulda te paisa ram hai
e zindagi us duniyaa di gulam ae
pyar ch vajhdi satt, te hathan ch jaam ae
bhar kitabaan aarfana klaam, baneya pyar da amam ae
eh zindagi vi kahdi zindagi
jo thokraan di gulaam ae
par “Gagan” di kalam yaar di gulam ae
likhdi ohnu ik pegam ae
k tainu hath jodh parnaam hai
tainu dilo duaa, salaam hai
ehio sadhi zindagi da mukam hai ….
Tags: dard punjabi poetry, sad shayari, dil di kavita
ਚਿਟਾ ਕੋਹੜ ਲੱਗਿਆ ਚੰਦਰੇ ਜ਼ਿਸਮ ਨੂੰ
ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੀ ਲੇਪ ਮਲਾਂ
ਨੀ ਇਹ ਵੱਧਦਾ ਜਾਵੇ
ਸਾਲਾਰ ਨਾ ਦੇਵੇ ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ
ਸਰਦਲ ਤੇਰੀ ਤੇ ਮੈਂ ਸਿਰ ਝੁਕਾਵਾਂ
ਇੰਧਨ ਇਕੱਠਾ ਕਰਾਂ
ਮੈਂਡੇ ਸਾਈਂ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ
ਇੰਦਰ ਗਿਲਾ ਕਰ ਜਾਵੇ
ਤੇਰੇ ਚਰਨ ਕਮਲਾਂ ਤੇ ਮੈਂ
ਕੁੰਦ ਦੇ ਫੁੱਲ ਰੱਖਾਂ
ਤੂੰ ਮਾਰ ਠੋਕਰਾਂ
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਤੋੜ ਜਾਵੇ
ਚਿਟਾ ਕੋਹੜ ਲੱਗਿਆ ਚੰਦਰੇ ਜ਼ਿਸਮ ਨੂੰ
ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੀ ਲੇਪ ਮਲਾਂ
ਨੀ ਇਹ ਵੱਧਦਾ ਜਾਵੇ
ਮੈਂ ਵਿਹੜੇ ਤੇਰੇ ਬੈਠਾਂ
ਤੇਰੇ ਹੀ ਗੀਤ ਗਾਵਾਂ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਪਾਕ ਮੁਹੋਬਤ ਦੇ
ਕੁੰਡਲ ਫੜ
ਜਮੁਰਾ ਬਣਾ ਨਚਾਵੇ
ਖਰੀਫ ਦੇ ਮਹੀਨੇ
ਨੀ ਮੇਰਾ ਲਹੂ ਡੁਲਦਾ ਜਾਵੇ
ਥੋਹਰ ਦਾ ਦੁਧ
ਤੇ ਸੱਪ ਦੀ ਕੁੰਜ਼ ਤੇਰੇ ਸਹਿਰ ਦੀ
ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਬਚਾ ਪਾਵੇ
ਜਿੰਨੀ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਦਵਾ
ਮੈਂ ਪੀਹ ਕੇ ਪੀਵਾਂ
ਉਹਨੀ ਹੀ ਗਮਾਂ ਦੀ ਫੁਲਬਹਰੀ
ਦਾ ਦਾਗ ਵੱਧਦਾ ਜਾਵੇ
ਚਿਟਾ ਕੋਹੜ ਲੱਗਿਆ ਚੰਦਰੇ ਜ਼ਿਸਮ ਨੂੰ
ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੀ ਲੇਪ ਮਲਾਂ
ਨੀ ਇਹ ਵੱਧਦਾ ਜਾਵੇ
ਖਲਹਲ ਹੋਵੇ ਮੇਰੇ ਹਿਰਦੇ ਅੰਦਰ
ਜਦ ਤੇਰਾ ਚੇਤਾ ਆਵੇ
ਨਾ ਲੱਗੇ ਮਨ ਕੰਮ ਚ
ਨੀ ਤੇਰਾ ਹਾਸਾ ਹੀ ਤੜਫਾਵੇ
ਉਠਣ ਲਾਂਭੂ ਸੀਨੇ ਚੋਂ
ਹੰਜ਼ੂਆਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਵੀ
ਇਹਨੂੰ ਟਾਕ ਨਾ ਪਾਵੇ
ਰੋਂਦਾ ਦਿਲ ਤਾਂਵੀ ਕਰੇ
ਇਬਾਦਤ ਤੇਰੀ
ਤੀਰ ਨੈਣਾ ਨਾਲ ਤੂੰ
ਦਿਲ ਵਿੰਨ ਦੀ ਜਾਂਵੇ
ਤੇਰੇ ਦਿਲਾਸਿਆਂ ਦੀ
ਅੰਜ਼ੀਰ ਜੜ ਚ ਕੀੜੇ
ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਬਹੇੜੇ ਦੀ ਛਿੱਲ
ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਕਿਤੇ ਮਿਲੇ
ਕੱਲਾ ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ ਕਾੜਾ ਹੁਣ ਕੀ ਕਰੇ
ਮਾਸ ਦਾ ਧਰੋਹੀ ਰੋਗ
ਹੱਸਦਾ ਜਾਵੇ
ਚਿਟਾ ਕੋਹੜ ਲੱਗਿਆ ਚੰਦਰੇ ਜ਼ਿਸਮ ਨੂੰ
ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੀ ਲੇਪ ਮਲਾਂ
ਨੀ ਇਹ ਵੱਧਦਾ ਜਾਵੇ
ਗਮਾਂ ਦੀ ਧੁੰਦ ਸ਼ਾਈ ਨੈਣਾਂ ਅੱਗੇ
ਕੋਈ ਨਾਲਿਸ਼ ਕੰਮ ਨਾ ਆਵੇ
ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਸਾਰੰਗੀ ਦੀ ਤਾਰ ਟੁੱਟੀ
ਕੋਈ ਸੁਰ ਨਿਕਲ ਨਾ ਪਾਵੇ
ਕਿੰਨੀ ਪਰਿਕਰਮਾ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਦਿਨ ਚ
ਤੇਰੀ ਤਸਵੀਰ ਦੀ
ਮੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਛਾਲੇ
ਮੈਥੋਂ ਤਰਲੇ ਖਾਵੇ
ਮੇਰੀ ਹੋਂਦ ਦਾ ਕੋਈ ਵਾਜੂਦ ਨਹੀਂ
ਰੱਬਾ ਕੋਈ ਪਰਿਪਾਂਚਲੀ ਚਮਕਦੀ
ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਸਾੜ ਜਾਵੇ
ਭੈੜਾ ਰੋਗ ਲੱਗਿਆ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰਾ ਨੀ
ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਲਹੂ ਨਿਕਲਦਾ ਜਾਵੇ
ਚਿਟਾ ਕੋਹੜ ਲੱਗਿਆ ਚੰਦਰੇ ਜ਼ਿਸਮ ਨੂੰ
ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੀ ਲੇਪ ਮਲਾਂ
ਨੀ ਇਹ ਵੱਧਦਾ ਜਾਵੇ
ਦਿਲ ਜੀਵੇ ਸਰੀਰ ਅੰਦਰ
ਹੁਣ ਬਿਨਾ ਪਰਾਣ ਦੇ ਵੇ
ਸ਼ਇਦ ਰੂਹ ਇਸ਼ਕ ਪਿਆਸੀ ਹੀ ਮਰ ਜਾਵੇ
ਤੇਰੇ ਦਰ ਅੱਗੇ ਮੈਂ ਸਿਰ ਝੁਕਾਵਾਂ
ਤੂੰ ਆ ਕੇ ਗਗਨ ਦੀ ਖਿਲਾਸੀ ਕਰ ਜਾ ਵੇ
ਤੂੰ “GG” ਦੀ ਖਿਲਾਸੀ ਕਰ ਜਾ ਵੇ ……….
Punjabi Shayari, Dard Bhari Punjabi Shayari:
Chitta kohad lageya chandre jism nu
jeo jeo tere naam di lep malaa
ni eh vadhda jawe
salaar na deve koi mainu
sardal teri te me sir jhukawan
indhan ikatha karaa
maindhe sai nu manaun lai
indar gila kar jawe
tere charan kamlaan te me
kund de ful rakhan
tu maar thokraan
mera dil todh jawe
Chitta kohad lageya chandre jism nu
jeo jeo tere naam di lep malaa
ni eh vadhda jawe
me vehre tere baitha
tere hi geet gawa
tu meri pak muhobat de
kundal fadh
jamura bna nachawe
kharif de mahine
ni mera lahu dhulda jawe
thohar da dudh
te sap di kunjh tere shehar di
na mainu bchaa pawe
jinni tere ishq di dwa
me peeh ke peewan
ohni hi gamaan di fulbahri
da daag vadhda jaawe
Chitta kohad lageya chandre jism nu
jeo jeo tere naam di lep malaa
ni eh vadhda jawe
Khalhal howe mere hirde andar
jad tera cheta aawe
na lage mann kam ch
ni tera haasa hi tadhfawe
uthan lanmbhu seene cho
hanjuaa da pani v
ohnu taak na pawe
ronda dil tanvi kare
ibadat teri
teer naina naal tu
dil vinh di jawe
tere dilaseyaan di
anzeer jadh ch keedhe
tere pyar bahede di chhil
na mainu kite mile
kala hanjuaan da kahrra hun ki kare
maas da dharohi rog
hasda jawe
Chitta kohad lageya chandre jism nu
jeo jeo tere naam di lep malaa
ni eh vadhda jawe
Gamaan di dhund shai naina aghe
koi nalish kam na awe
sahaan di sarangi di taar tutti
koi sur nikal na pawe
kinni parikarma karaan me din ch
teri tasveer di
mere pairaan de chhale
maithon tarle khawe
meri hondh da koi vazood nahi
rabba koi paripanchali chamakdi
meri rooh saadh jawe
Chitta kohad lageya chandre jism nu
jeo jeo tere naam di lep malaa
ni eh vadhda jawe
Dil jiwe sareer andhar
hun bina paraan de ve
shayed rooh ishq pyasi hi mar jawe
tere dar aghe me sir jhukawan
tu aa ke ‘Gagan’ di khalasi kar ja ve
tu #GG di khilasi kar ja we
ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਚ ਮੈਂ ਨੀ ਬੋਲਦਾ
ਬੋਲਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਪਹਿਰ ਵੇਲੇ ਹੱਥ ਚ ਕਲਮ ਫੜਾ ਕੇ
ਲਿਖਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਹੀ ਨਾਲ ਵਰਕੇ ਤੇ
ਮਾਲਾ ਜਪਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਚ ਮੈਂ ਨੀ ਬੋਲਦਾ
ਬੋਲਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਜਦ ਮੈਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਾਗਾਂ
ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਵਿੱਚ ਸਾਉਂਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਜਦ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਚੇਤੇ ਕਰਾਂ
ਮੇਰੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਗਾਉਂਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਜਿਵੇਂ ਨਵ-ਜੰਮੇ ਨੂੰ ਲੋਰੀ ਸੁਣਾਉਂਦੀ
ਅਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਰੂਹ
ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਨੀ ਬੋਲਦਾ
ਬੋਲਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਜਦ ਮੈਂ ਪੱਗ ਦਾ ਲੜ ਫੜਾਂ
ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਬਣ ਬਹਿੰਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗੇ
ਕੁੱਝ ਕਹਿੰਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਜਾਂ ਵੇਹਿੰਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਮੇਰੇ ਚੀਰੇ ਦਾ ਰੰਗ ਰੰਗਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਮੈਨੂੰ ਸੁਣਾਉਂਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਕੋਈ ਗੀਤ ਰੂਹ ਦਾ
ਮਿੱਠਾ ਲੱਗੇ ਮੈਨੂੰ
ਜਿਵੇਂ ਪਾਣੀ ਖੂਹ ਦਾ
ਇਕ ਘੁਟ ਪੀਂਵਾ
ਤੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨਾ ਸੋਂਵਾਂ
ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਚ ਖੋਵਾਂ
ਤੇਰੀਆਂ ਕਹੀਆਂ ਨੂੰ ਪਰੋਵਾਂ
ਉਤੇ ਚੰਦਨ ਲਪੋਆਂ
ਇਕ ਇਕ ਮਣਕੇ ਨੂੰ
ਬੀਜ਼ ਪਿਆਰ ਦਾ ਬਣਾਵਾਂ
ਤੇ ਜਿਸਮ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਚ ਬੋਹਾਂ
ਉਗੇ ਜਿਸ ਚੋਂ ਫੁਲ ਪਿਆਰ ਦਾ
ਜੋ ਤੇਰੀਆਂ ਮਹਿਕਾਂ ਖਿਲਾਰਦਾ
ਉਸ ਖੁਸ਼ਬੂ ਨੂੰ ਕੁਲ ਆਲਮ ਅਲਾਪਦਾ
ਜਿਸ ਗੀਤ ਨੂੰ ਤੂੰ
ਸੁਰ ਲਾ ਕੇ ਅਲਾਪਦੀ
ਸੁਣ ਕੰਨ ਨੂੰ
ਤਨਹਾਈ ਜਾਪਦੀ
ਇਸ ਤਨਹਾ ਦੀ ਮੌਤ ਲਈ
ਜਹਿਨ ਚ ਤਾਲਾ ਤੂੰ ਅੱਖਰਾਂ ਦੇ ਸੰਦੂਕ ਦਾ ਖੋਲਦੀ
ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਚ ਮੈਂ ਨੀ ਬੋਲਦਾ
ਤੂੰ ਬੋਲਦੀ
ਤੇਰਾ ਹਸਤੋਂ ਚਹਿਰਾ ਵੇਖਾਂ
ਜ਼ੀਭ ਹਕਲਾ ਜਾਵੇੇ
ਵੇਖ ਤੇਰੀ ਸਾਦਗੀ ਦੇ ਦੋ ਸੁਹਾਣੀ ਨੈਣ
ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਦਾ ਚਾਨਣ ਖੋ ਜਾਵੇ
ਅੰਮਿ੍ਤ ਜਾਪੇ ਤੇਰੇ ਸੂਹੇ ਬੁਲ ਨੀ
ਪੀਂਦਿਆ ਕਲਮ ਚ ਸ਼ਾਹੀ ਪੈ ਜਾਵੇ
ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾ ਜਾਵੇ
ਨਾਮ ਗਗਨ ਦਾ ਕੋਈ “ਜ਼ੀਜ਼ੀ” ਇਤਿਹਾਸ ਬਣਾ ਜਾਵੇ
ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਮੈਂ ਨਾ ਲਿਖਾਂ
ਤੂੰ ਬਹਿ ਕੇ ਕੋਲ ਲਿਖਾ ਜਾਵੇਂ
Punjabi Shayari, Punjabi Love Shayari:
Meri Shayari ch me ni bolda
boldi e tu
pahar vele hath ch kalam fdha k
likhdi e tu
yaadan di shahi naal varke te
mala japdi e tu
Meri Shayari ch me ni bolda
boldi e tu
jad me raat nu jagaan
meri akh vich saundi e tu
jad me tainu chete karaan
mere kanaa vich gaundi e tu
jive nav-jame nu lori sunaundi
arshaan di koi rooh
Meri Shayari ch me ni bolda
boldi e tu
jad me pagh da ladh fadhaa
sheesha ban behndi e tu
pata na lage
kujh kehndi e tu
ja vehndi e tu
mere cheere de rang rangdi e tu
mainu sunaundi e tu
koi geet rooh da
mithaa lage mainu
jive paani khooh da
ik ghut peewa
te sari raat na sowa
teriyaan yaada ch khowa
teriyaan kahiyaan nu parowa
ute chandan lapowa
ik ik manke nu
beez pyaar da banawaa
te jism di mitti ch boha
ughe jis chon ful pyar da
jo teriyaan mehka khilarda
us khushbu nu kul aalam alapda
jis geet nu tu sur la ke alapdi
sunn kann nu
tanhai jaapdi
is tanha di maut lai
jahn ch tala tu akhraan de sandook da kholdi
Meri Shayari ch me ni bolda
boldi e tu
tera hasto chehra vekhaa
jeeb hakla jawe
vekh teri sadgi de sohani nain
meriyaan akhan da chann kho jawe
amrit jape ter soohe bul ni
peendeyaan kalam ch shahi pe jawe
meri shayari di pyas bhujaa jawe
naam gagan da koi “GG” itihaas bna jawe
meri shayari me na likha
tu beh ke kol likha jawe
ਨੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਚਾ
ਏ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਖੂਨ ਨਿਚੋੜ ਦਾ ਏ
ਵੇਖ ਕੀਤਾ ਕੀ ਹਾਲ ਏਨੇ ਮੇਰਾ
ਤੂੰ ਏਨੇ ਪਾਪ ਨਾ ਕਮਾ
ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਚਾ
ਇਹ ਆਪਣੀਆਂ ਧੁੱਪਾਂ ਨਾਲ
ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਭਰੇ ਇਸ ਸਿਰ ਨੂੰ ਫੋੜ ਦਾ ਏ
ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇਰੇ ਰਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੰਦੇ ਨਾਲੇ ਚ
ਰੋੜ ਦਾ ਏ
ਜ਼ਖਮ ਗੁਝੇ ਲਾ ਕੇ ਦਿਲ ਤੇ ਲੂਣ ਲਪੋੜਦਾ ਏ
ਨੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਚਾ
ਏ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਖੂਨ ਨਿਚੋੜ ਦਾ ਏ
ਜਦ ਰਾਤ ਦਾ ਬੋਲ-ਬਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਸਨਾਟਾ
ਮੇਰੀ ਨੀਂਦ ਦੇ ਖਵਾਬ ਉਖੋੜਦਾ ਏ
ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਕਲਮ ਫੜਾ ਕੇ
ਜ਼ਖਮਾਂ ਦੇ ਅੱਖਰ ਘੜਾ ਕੇ
ਕੋਰੇ ਕਾਗਜ਼ ਤੇ ਘਸੀੜਦਾ ਏ
ਡਿਗਦੇ ਅੱਥਰੂਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰ
ਜਿਵੇਂ ਚੱਕੀ ਚ ਪਾ ਪਸੀੜਦਾ ਏ
ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਤਾਂ ਬੜਾ ਨਿਰਦਈ ਏ
ਜੋ ਚਾਟੀ ਚ ਪਏ ਅੱਧ-ਰਿੜਕੇ ਨੂੰ ਰੋੜਦਾ ਏ
ਠੰਡੀਆਂ ਹਵਾਵਾਂ ਛੱਡ, ਜਿਸਮ ਦਾ ਮਾਸ ਸਕੋੜਦਾ ਏ
ਨੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਚਾ
ਇਹ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਖੂਨ ਨਿਚੋੜਦਾ ਏ
ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਕਾਹਦਾ ਵਿਕਸਿਤ
ਜੋ ਨਰੋਏ ਦੀ ਰੂਹ ਤੇ ਧੂੰਆਂ ਧੂੜਦਾ ਏ
ਲੋਭੀ ਲੋਕ, ਲੋਭੀ ਸ਼ਹਿਰ ਤੇਰਾ ਆ
ਪੈਸਾ ਵੇਖ ਯਾਰ ਨੂੰ ਪਿੱਠ ਵਿਖਾੜਦਾ ਏ
ਬਿਮਾਰ ਬੱਦਲ, ਬਿਮਾਰ ਪੌਣਾ,
ਬਿਮਾਰੀ ਨੇ ਘਰ, ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਬਣਾਇਆ
ਬਿਮਾਰੀ ਵੱਸ ਗਈ ਇਹਦੇ ਹੱਡ ਅੰਦਰ
ਰੋਗ ਚੰਦਰਾ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਤੇ ਲਾਇਆ
ਜਦ ਤੇਰੇ ਮੈਂ ਸ਼ਹਿਰ ਚ ਆਇਆ
ਬੁੱਲਾਂ ਨੇ ਮੁੜ ਹਾਸਾ ਨਾ ਵਖਾਇਆ
ਪਿੰਡ ਆਪਣੇ ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਸ਼ੀ ਦਿਦਾਰ ਆਪਣੇ ਰੱਬ ਦਾ ਜਿੰਨਾਂ ਨਾਲ
ਉਹਨਾਂ ਨੈਣਾ ਨੇ ਹੁਣ ਫੁਹਾਰਾ ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ ਲਾਇਆ
ਘਰ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਚੀਂ ਚੀਂ ਜਿਹਨੂੰ ਲੱਗਦੀ ਸੀ ਪਿਆਰੀ
ਉਹਨਾਂ ਕੰਨਾਂ ਚ ਮਾਤਮ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਮੋਟਰਾਂ ਨੇ ਪਾਇਆ
ਜ਼ਹਿਰ ਸਿਦਕ ਵਾਲਾ ਪੀਤਾ ਇਸ ਗਲੇ ਨੇ
ਜੋ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਪਿਆਇਆ
ਜੀਭ ਬੋਲਦੀ ਸੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗੀਤ ਘਰ ਅੰਦਰ
ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਉਸਤੇ ਕਫਨ ਸਜਾਇਆ
ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਸਾੜਿਆ ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨੇ
ਦਿਲ ਕੱਢ ਲੈ ਗਈ ਤੂੰ
ਬਚਿਆ ਖੂਨ ਜੋ ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਨਿਚੋੜਦਾ ਏ
ਸ਼ਾਮਾਂ ਵਾਲੀ ਨਿਚੋੜਨੀ ਚ ਨਿਚੋੜਦਾ ਏ
ਨੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਚਾ
ਜਾ ਕਿਸੇ ਏਸੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ
ਜੋ ਟੁਟੇ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜਦਾ ਏ
ਚੱਲ ਤੂੰ ਛੱਡ ਇਹਨੂੰ
ਇਹ ਕਿਹੜਾ ਕਰੋੜਦਾ ਏ
ਇਹਦਾ ਮੁਲ ਤਾਂ ਇਕ ਸਿਕਾ ਵੀ ਨੀ
ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਪੱਤਾ ਪੱਤਾ ਇਹ ਗੱਲ ਬੋਲਦਾ ਏ
ਨਾ ਨਾ ……. ਤੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਬਚਾ,
ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ ਤੇਰਾ ਗਰਾਂ
ਭਾਂਵੇਂ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਮੇਰਾ ਸਭ ਲੁਟਿਆ
ਬਲਦੀ ਅੱਗ ਚ ਸੁਟਿਆ
ਫਿਰ ਵੀ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰਾ ਗਰਾਂ
ਤੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਬਚਾ
ਗਗਨ ਨੇ ਤਾਂ ਮਰਨਾ ਏ, ਜੇ ਤੂੰ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਏ
ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਮੌਤ ਅੱਗੇ ਤਰਲੇ ਪਾ
ਨੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਬਚਾ …………….
Punjabi Poetry, Punjabi Dard Poetry:
Ni tu mainu apne shehar ton bchaa
e raatan nu khoon nichod da e
vekh kita ki haal ene mera
tu ene paap na kma
tu mainu apne shehar ton bchaa
eh apniyaan dhupaan naal
teriyaan yaadan de bhare is sir nu fodh da e
tere shehar mere rat nu apne gande naale ch
rodh da hai
jakham ghujhe la ke dil te loon lapodhda e
Ni tu mainu apne shehar ton bchaa
e raatan nu khoon nichod da e
Jad raat da bol bala hunda e
tere shehar da snata
meri neend de khawab ukhodhda e
hathaan vich kalam fdhaa k
zakhmaa de akhar ghrra ke
kore kagaz te ghassedhda e
dighde athruaan nu ikatha kar
jiwe chakki ch paa paseedhda e
tera shehar taan badha nirdei e
jo chatti ch paye adh-rirrke nu rodhda e
thandiyaan hawawaan chadd, zism da maas sukodhda e
ni tu mainu apne shehar ton bachaa
eh raatan nu khoon nichodhda e
tera shehar kahda viksat
jo naroye di rooh te dhooan dhoorda e
lobhi lok, lobhi shehar tera aa
paisa vekh yaar nu pith vikhaarda e
bimar badal, bimar pauna
bimari ne ghar tera shehar bnayea
bimari vas gai ehde hadh andar
rog chandra mere dil te layea
jad tere me shehar ch ayea
bullan ne mudh hasa na vikhayea
pind apne me karda c didar apne rabb da jina naal
ohna naina ne hun fuhara hanjuaan da layea
ghar panchhiyaan di chi chi jihnu lagdi c piyari
ohna kanna ch maatam tere shehar diyaan motraan ne payea
jehar sidak wala peeta is gale ne
jo tere shehar ne piyaea
jeeb boldi c khusi de geet ghar andar
tere shehar ne uste kafan sajayea
jism nu sarreya teriyaan yaadan ne
dil kadh le gai tu
bacheyaa khoon jo tera shehar nichodhda e
Ni tu mainu apne shehar ton bchaa
ya kise aise naal mila
jo tutte dilaan nu jodhda e
chal tu chhad ehnu
eh kehra crore da e
ehda mul taan ik sika v nai
tere shehar da pata pata eh gal janda e
na na ….. tu rehn de
tu mainu na bchaa
fir v mainu changa lage tera graan
bhawe tere shehar ne mera sab luteyaa
baldi agh ch suteyaa
fir v changa lagge mainu tera graan
tu rehn de tu mainu na bchaa
‘Gagan’ ne taan marna e, je tu kujh karna e
taan mere lai maut aghe tarle paa
ni tu mainu na bachaa