Skip to content

Poetry

Punjabi kavita, very sad punjabi poetry, love punjabi poetry, dard punjabi poetry, dard bhari punjabi poetry in gumukhi, sad punjabi poetry in punjabi font, punjabi kavitawaan, shiv kumar batalvi poetry sad

Ishq shayari vich lang jani rehndi zindagi aa || punjabi poetry

ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ ਇਕੋ ਛੱਤ ਹੇਠਾਂ, ਨਾ ਹੀ ਪੱਕਾ ਟਿਕਾਣਾ
ਦਰਦ ਚੌਖਟ ਖੜੇ ਦਰ ਮੇਰੇ, ਸਾਡੀ ਪਹਿਚਾਣ ਗੁੰਮਨਾਮ ਪਰਿੰਦਾ
ਇਸ਼ਕ ਸ਼ਾਇਰੀ ਵਿੱਚ ਲੰਘ ਜਾਨੀ ਰਹਿੰਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਆ

ਬਹੁਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਨਹੀਂ, ਨਾ ਪਸੰਦ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਅਸੀਂ
ਬਥੇਰੇ ਖੋਟ ਨੇ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ, ਮੱਤਲਬ ਕੱਢਕੇ ਵਰਤ ਲੈਂਦੇ ਲੋਕੀ
ਇਸ਼ਕ ਸ਼ਾਇਰੀ ਵਿੱਚ ਲੰਘ ਜਾਨੀ ਰਹਿੰਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ

ਗਲਤੀ ਹੋਰ ਦੀ, ਭੁਗਤਾਨ ਕਰੇ ਕੋਈ
ਇਹ ਗੱਲ ਨਹੀ ਸੋਹਣੀ, ਖੱਤਮ ਹੁੰਦੀ ਜਾਵੇਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ
ਇਸ਼ਕ ਸ਼ਾਇਰੀ ਵਿੱਚ ਲੰਘ ਜਾਨੀ ਰਹਿੰਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ

ਖੱਤਰੀ ਪਿਆ ਹੁਣ ਸੋਚੇ, ਕਿ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੱਥ ਦੀ ਲਕੀਰ
ਵੱਕਤ ਹੀ ਆ ਸੱਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ, ਪੈਸਾ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ ਫ਼ਕੀਰ
ਇਸ਼ਕ ਸ਼ਾਇਰੀ ਵਿੱਚ ਲੰਘ ਜਾਨੀ ਰਹਿੰਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਆ

✍️ ਖੱਤਰੀ

Pyaar baneyaa vapaar || sad poetry

ਜਿਸਮਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਫ਼ਤਾ ਆ ਗਿਆ
ਮਿੱਥ ਦੇ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਦਾ ਹਥਿਆਰ, ਕਹਿੰਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਪਾਉਣਾ।
ਅੱਜ ਕੁੱਝ ਦੇਣਾ ਤੇ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਕਰੂਗਾ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਖ਼ਰਚਾ
ਵੇਖਕੇ ਹਾਲਾਤ ਪਿਆਰ ਕਹਿੰਦਾ ਮੈਂ ਡੁੱਬਕੇ ਮਾਰ ਜਾਣਾ।

ਕਿੱਸੇ ਦੀ ਬਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੀ ਤੇ ਖੌਰੇ ਕਿਦੀ ਤਬਾਹ ਹੋਈ
ਚੰਦ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਦੇ ਫ਼ੋਕੇ ਹਾਸਿਆਂ ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦ ਹੀ ਰੋਲਤੀ।
ਸਕੀਮਾਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਸੀ ਜਿਹੜੇ ਜੋੜੀਆਂ ਤੋੜਨ ਦੀ
ਜਿਦ੍ਹਾ ਦਿੱਲ ਨ੍ਹੀ ਸੀ ਟੁੱਟਿਆ, ਉਹ ਵੀ ਭਾਲਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਮੁਹਬੱਤਾਂ।
ਪਰ ਆ Valentine Week ਨੇ ਉਹਦਾ ਵੀ ਦਿੱਲ ਤੋੜਕੇ ਰੱਖਤਾ

ਹਰੇਕ ਦੀ ਹੋਗੀ ਮਨਸ਼ਾ ਖ਼ਰਾਬ
ਵਰਤ ਕੇ ਛੱਡਣ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਰਿਵਾਜ਼।
ਜਿਸਮ ਤੋਂ ਪਰ੍ਹੇ ਦੀ ਨਾ ਕਰਦਾ ਕੋਈ ਬਾਤ
ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਡੁੱਬ ਰਿਹਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਾਬ।

ਰਾਂਝੇ ਬਣਦੇ ਪਾਕੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਲ਼ੀ
ਰਹੀ ਨਾ ਇੱਛਾ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਇੱਕ ਉੱਤੇ ਟਿਕਣ ਦੀ।
ਮਾਪਦੀ ਫ਼ਿਰੇ ਹੀਰ ਕਿਸ ਕੋਲ਼ ਜਿਆਦਾ ਸਾਮੀ
ਇੱਕ ਰਾਤ ਵਿੱਚ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੀ ਭੁੱਖ ਜਿਸਮਾਂ ਵਾਲੀ।

✍️ ਖੱਤਰੀ

Yaara oh yaara kol aa || punjabi kavita

ਯਾਰਾ ਓ ਯਾਰਾ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਠ ਇੱਕ ਗੱਲ ਕਰਾ
ਤੂੰ ਸਮਾਂ ਕੱਢੀ
ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਤ ਤੇਰੇ ਕੰਨੀ ਗੱਲ ਪਾਉਣੀ
ਸੋਚ ਆ ਲੁੱਕੀ
ਉਹ ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਵਰਗੀ
ਜੋ ਅਕਸਰ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਕੰਧਾਂ’ਚ
ਰਹਿੰਦੀ ਟਕਰਾਉਂਦੀ
ਯਾਰਾ ਓ ਯਾਰਾ ਕੋਲ ਆ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਠ ਗੱਲ ਕਰਨੀ

ਇੱਕ ਗੱਲ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ
ਫ਼ਿਰ ਅਸੀਂ ਦੋਵਾ ਨੇ
ਰੱਲਕੇ ਸਕੂਨ ਨਾਲ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਅਨੇਕ
ਗੁੰਝਲਾਂ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦੇ ਹਨੇਰੇ’ਚ
ਬੈਠ ਸੁਲਝਾਈ ਜਾਂਦੇ ਸੀ
ਨਾਲ਼ੇ ਤਾਰਿਆਂ ਨੂੰ
ਫਰਸ਼ ਤੇ ਬੁਲਾਈ ਜਾਂਦੇ ਸੀ
ਯਾਰਾ ਓ ਯਾਰਾ ਕੋਲ ਆ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਠ ਗੱਲ ਕਰਨੀ

ਯਾਰਾ ਓ ਯਾਰਾ
ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਦਾ ਬੁਲਬੁਲਾ
ਖ਼ਿਆਲੀ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿਚ ਸੀ ਦੌੜਦਾ
ਸੱਦਾ ਲਈ ਹੀ
ਮੁੱਕ ਜਾਵੇ ਬੈਠੇ ਬਣਾਉਂਦੇ ਜੁਗਤਾਂ
ਮੁੱਖ ਮੋੜਨਾ ਚਾਉਂਦੇ ਸੀ
ਮਜ਼ਾਲ ਐ
ਕਿਸਮਤ ਫੇਰਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ
ਯਾਰਾ ਓ ਯਾਰਾ ਕੋਲ ਆ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਠ ਗੱਲ ਕਰਨੀ

ਹਨ੍ਹੇਰੇ ਦੀ ਚਾਦਰ ਵਿਛਾ
ਖਿਆਲੀ ਹੀ ਡੁੱਬ ਗਏ
ਇੱਕ ਵਖਰਾ
ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਦਾ ਸੀ ਸ਼ਹਿਰ ਬਣਾਉਂਦੇ
ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਆਵਾਜ਼ ਜੀ ਆਈ
ਅਸਲ ਮੁੱਦਾ ਛੱਡ
ਉਹਦੇ ਮਗਰ ਹੀ ਸੋਚ ਲਗਾਈ
ਉੱਠ ਗਏ ਪੈਰ
ਪੁੱਛਦੇ ਹਾਂ ਸਵਾਲ
ਕੌਣ ਮਚਾ ਰਿਹਾ ਕਹਿਰ
ਨੇੜੇ ਹੋਕੇ ਵੇਖਿਆ
ਤਾਂ ਨਿਕਲੀ ਸਾਡੀ ਹੀ ਬਦਨਸੀਬੀ
ਯਾਰਾ ਓ ਯਾਰਾ ਕੋਲ ਆ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਠ ਗੱਲ ਕਰਨੀ

✍️ ਖੱਤਰੀ

Kalyug di gal || life shayari

ਰੱਖਣਾ ਨ੍ਹੀ ਜ਼ਮੀਰ
ਪਰ ਸੱਭ ਹੋਣਾ ਚਾਉਂਦੇ ਅਮੀਰ
ਜਿਹੜਾ ਅੱਜ ਤੂੰ ਬੀਜ ਲਾਉਣਾ
ਉਸੇ ਦਾ ਸਵਾਦ ਚੱਖਕੇ ਸਵਰਗਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਾ
ਕੋਈ ਰਹਿਣਾ ਨੀ ਹਿਸਾਬ ਉਧਾਰੀ
ਜਿੱਥੇ ਤੂੰ ਨਿੱਤ ਚਲਾਕੀ ਵਰਤੀ
ਉਹਨੇ ਪੱਕੀ ਹੀ ਡਾਇਰੀ ਤੇਰੇ ਖਾਤੇ ਦੀ ਲਾਤੀ
ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਇਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਕੌੜਾ ਸੱਚ
ਆਖਿਰ ਤੇ ਵੀ ਲੱਗਣੇ ਚਾਰ ਹੱਥ
ਇੱਥੇ ਚੜਦੇ ਤੋਂ ਮੱਚਣਾ ਰਿਵਾਜ਼ ਬਣ ਗਿਆ
ਹੋਰ ਨੀ ਤਾਂ ਮਹਿਫ਼ਲ ਤੋਂ ਕਤਲ਼ ਹੁੰਦਾ ਵੇਖਿਆ
ਬੜੀ ਅਜੀਬ ਹੈ ਦੁਨੀਆ
ਕੋਈ ਰੋਟੀ ਖਾਤਰ ਰੋਂਦਾ ਤੇ ਕੋਈ ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਏ ਰੋਂਦਾ
ਨੀ ਹਾਲੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਮਾਂ ਏ
ਕਾਸਤੋ ਮੈਂ ਬਦਲੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਰੱਖਣੀ
ਮੇਰਾ ਰੱਬ ਅਦੀਬ ਜਿੱਥੇ ਰੱਖੂ ਰਹਿਲਾਗੇ
ਮਸ਼ਹੂਰਮਰੂਫ਼ ਬਣਕੇ ਕਿ ਲੈਣਾ ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਖਿਡਾਰੀ

✍️ ਖੱਤਰੀ

rabb de v chehre te || punjabi shayari

jadon howe zimewaari sir te
kho janda hai haasa chehre te
tu gal karda hai meri
me taa dekheya nahi haasa kade rab de v chehre te

ਜਦੋਂ ਹੋਵੇ ਜ਼ਿਮੇਵਾਰੀ ਸਿਰ ਤੇ
ਖੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਹਾਸਾ ਚੇਹਰੇ ਤੇ
ਤੂੰ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਮੇਰੀ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਦੇਖਿਆ ਨਹੀਂ ਹਾਸਾ ਕਦੇ ਰੱਬ ਦੇ ਵਿ ਚੇਹਰੇ ਤੇ
—ਗੁਰੂ ਗਾਬਾ

kise mehboob di Manzik || punjabi poetry

ਮੁੱਠੀ ਵਿਚ ਰੱਖਦਾ ਕੁਝ ਬੀਜ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ,
ਉਗਾਓਣਾ ਚਾਹਵਾਂ ਡਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿਤੇ ਬੰਜਰ ਨਾ ਹੋਵਾ
ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਫਿਦਾ ਹੁੰਦਿਆਂ ਦੇਖੇਆ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪੱਥਰਾ ਤੇ ਮੂਰਤੀਆਂ ਤੇ…
ਮੈਂ ਡਰਦਾ ਕਿਤੇ ਪੱਥਰਾ ਨੂੰ ਤਰਾਸ਼ਣ ਵਾਲਾ ਖੰਜਰ ਨਾ ਹੋਵਾ
ਜੀ ਤੇ ਬਹੁਤ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਤੋਂ ਤੰਗ ਆ ਕੇ ਕਰ ਲਵਾਂ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ…
ਪਰ ਡਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਮਹਿਬੂਬ ਦੀ ਮੰਜਿਲ ਨਾਂ ਹੋਵਾ….

Anikha kisa || punjabi kavita

ਕਿ ਕਹਿਣੇ ਕਿਸਮਤ ਦੇ
ਸੁਣਨ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਵੱਕਤ ਕੋਲ ਮੇਰੇ
ਸਭਨਾ ਦੇ ਦੁੱਖ ਮਿਟਾਉਣ ਵਾਸਤੇ
ਸਾਡੀ ਵਾਰੀ ਮਿਆਦ ਮੁਕਾ ਜਾਂਦਾ ਵੱਕਤ ਏ

ਬੰਦ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਕਿ ਕਰਦਾ
ਬੋਲਕੇ ਸੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਕਿ ਕਹਿਣਾ ਚਾਉਣਾ
ਹੈ ਹਿਮਤ ਜੇ ਆ ਸਾਹਮਣੇਂ
ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਤੂੰ ਵਿਚਾਰ ਆਵਦੇ

ਲੰਘਿਆ ਵੇਲਾ ਹੱਥ ਨ੍ਹੀਂ ਆਉਂਦਾ
ਬਾਲਾ ਗਿਆਨ ਵੀ ਨੀ ਰੱਖਦਾ
ਗੁਜ਼ਰ ਗਏ ਬੱਦਲ ਨੇ
ਗੁਵਾ ਨਾ ਲਵੀ ਪਹਿਚਾਣ ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਤਾਂ ਕਰਲੀਏ

ਸ਼ਹਿਰ ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ
ਲੋਕ ਗਿਰਗਟ ਵਰਗੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਬੜੀ ਛੇਤੀ ਬਦਲ ਜਾਣ
ਕੀ ਖੱਟਦੇ ਖੌਰੇ ਚਲਾਕ ਬਣਕੇ

✍️ ਮਹਿਤਾ

Raat ik bujharat || punjabi kavita

ਰੰਜ ਭਰੀ ਰਾਤ ਵੱਡੀ ਏ
ਜਾਂ ਮੇਰੇ ਪੈਗ਼ਾਮ ਵੱਡੇ ਨੇ
ਦਿੱਲ ਦੀ ਨਾਜ਼ੁਕ ਕੰਧ ਏ
ਜਾਂ ਹਾਲੇ ਪੈਗ਼ਾਮ ਅਧੂਰੇ ਨੇ

ਔਕੜਾਂ ਨਾਲ ਗੁਜ਼ਰ ਦੀਆਂ ਨੇ
ਸੁਕੂਨ ਭਰੀ ਰਾਤ ਲੱਭਣੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਏ
ਜ਼ਖਮਾਂ ਨਾਲ ਯਰਾਨੇ ਪਾ ਗਏ ਨੇ
ਸ਼ਾਂਤੀ ਜਿਹੀ ਰੂਹ ਵਿੱਚ ਰੱਚ ਗਈ ਏ

ਕਿ ਤਲਾਸ਼ ਕਰਨੀ ਖੁੱਦ ਦੀ
ਗਵਾਚ ਚੁੱਕੇ ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਹਨ੍ਹੇਰੇ
ਦੀਵੇ ਬਾਲ ਨ੍ਹੀ ਲੱਭਦੀ ਖੁੱਸ਼ੀ
ਤਪਣਾ ਪੈਣਾ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦੇ

ਰਾਤਾਂ ਨਾਲ ਬੁਝਾਰਤਾਂ ਪਾਉਣੀਆਂ
ਨਿੱਤ ਦਾ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ
ਕੋਈ ਪੁੱਛੇ ਨਾ ਹਾਲ ਸਾਡਾ
ਤਾਂ ਕੱਲੇ ਬੈਠ ਹੀ ਮੁਸਕੁਰਾ ਲੈਣੇ ਆ

ਧੁੱਪ ਮੱਥੇ ਵਜਦੀ ਸੀ ਤਾਹੀਓ ਕਰਾ
ਬੈਠ ਕਿੱਕਰ ਦਵਾਲੇ ਰਾਤ ਦੀ ਉਡੀਕਾਂ
ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਬਣਾਤਾ ਸੁਭਾਅ ਫ਼ਿਕਰਾਂ ਨੇ
ਨਾ ਬੋਲਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਲਿਆਤਾ ਵਿੱਚ ਦਰਾਰਾਂ

ਨਿੱਕੀ ਨਿੱਕੀ ਗੱਲ ਪੱਥਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਵਾਬ ਪਾ ਛੱਡਦੀ
ਇੱਕ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਉਹਦੇ ਵਿੱਚ ਭੱਜਦੇ ਰਹਿਣੇ ਆ
ਕੱਲ੍ਹ ਕਿ ਹੋਣਾ ਖੌਰੇ ਕਾਸਤੋਂ ਰਹਿਣਾ ਸੋਚਦਾ ਖੱਤਰੀ
ਜੋ ਲਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਲਕੀਰਾਂ ਆਪੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਮੁਕੰਮਲ ਹੋ ਜਾਣਾ

✍️  ਤੇਰਾ ਖੱਤਰੀ