Skip to content

Poetry

Punjabi kavita, very sad punjabi poetry, love punjabi poetry, dard punjabi poetry, dard bhari punjabi poetry in gumukhi, sad punjabi poetry in punjabi font, punjabi kavitawaan, shiv kumar batalvi poetry sad

Ek tarfa pyar || Punjabi poetry || sad but true lines

Badiyan aasan umeeda c shayad esnu
Aaya vehre mere c pairi nange
Te khushiyan nu mukh te chaad..!!
Befikri jehi ch jee betha
Khaure anjaan c kaurhe sach ton
Ke chakkne paine ehnu dukhan de bhaar..!!
Pyar valiyan tranga shed
mere agge piche saaz vajaunda c
Umeed jitt di laga ke ho gaya haar..!!
Pathar jehe jazbaat mere tenu samj na paye
Te khaure bedard dil mera
Kyu fullan de raah vich baneya gaar..!!
Thukra ke tenu eh khush vi hoyia
Par tu akhan ch hanju le see na kitti
Te mud gaya kha ke sitam hazar..!!
Nirsuarth c tu te pak tera ishq
Nazukta naal bhareya ik dil c kol
Jo karda reha mohobbat beshumar..!!
Lai ke peedhan da bhandaar bhawein aap ujjad geya
Par sikha ke bhut kuj gya menu
Tera ik tarfa pyar..!!

ਬੜੀਆਂ ਆਸਾਂ ਉਮੀਦਾਂ ਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸਨੂੰ
ਆਇਆ ਵੇਹੜੇ ਮੇਰੇ ਸੀ ਪੈਰੀ ਨੰਗੇ
ਤੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਤੇ ਚਾੜ੍ਹ..!!
ਬੇਫ਼ਿਕਰੀ ਜਿਹੀ ‘ਚ ਜੀਅ ਬੈਠਾ
ਖੌਰੇ ਅਣਜਾਣ ਸੀ ਕੌੜੇ ਸੱਚ ਤੋਂ
ਕਿ ਚੱਕਣੇ ਪੈਣੇ ਇਹਨੂੰ ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਭਾਰ..!!
ਪਿਆਰ ਵਾਲੀਆਂ ਤਰੰਗਾਂ ਛੇੜ
ਮੇਰੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਸਾਜ਼ ਵਜਾਉਂਦਾ ਸੀ
ਉਮੀਦ ਜਿੱਤ ਦੀ ਲਗਾ ਕੇ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਰ..!!
ਪੱਥਰ ਜਿਹੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਮੇਰੇ ਤੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਾ ਪਾਏ
ਤੇ ਖੌਰੇ ਬੇਦਰਦ ਦਿਲ ਮੇਰਾ
ਕਿਉਂ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਬਣਿਆ ਗਾਰ..!!
ਠੁਕਰਾ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਇਹ ਖੁਸ਼ ਵੀ ਹੋਇਆ
ਪਰ ਤੂੰ ਅੱਖਾਂ ‘ਚ ਹੰਝੂ ਲੈ ਸੀ ਨਾ ਕੀਤੀ
ਤੇ ਮੁੜ ਗਿਆ ਖਾ ਕੇ ਸਿਤਮ ਹਜ਼ਾਰ..!!
ਨਿਰਸੁਆਰਥ ਸੀ ਤੂੰ ਤੇ ਪਾਕ ਤੇਰਾ ਇਸ਼ਕ
ਨਾਜ਼ੁਕਤਾ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਇੱਕ ਦਿਲ ਸੀ ਕੋਲ
ਜੋ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਮੋਹੁੱਬਤ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ..!!
ਲੈ ਕੇ ਪੀੜਾਂ ਦਾ ਭੰਡਾਰ ਭਾਵੇਂ ਆਪ ਉੱਜੜ ਗਿਆ
ਪਰ ਸਿਖਾ ਕੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਗਿਆ
ਮੈਨੂੰ ਤੇਰਾ ਇੱਕ ਤਰਫ਼ਾ ਪਿਆਰ..!!💔

Nanka Pind Amloh || Punjabi Kavita on Life

#ਨਾਨਕਾਅਮਲੋਹ ⠀
⠀
ਨਾਨਕਾ ਪਿੰਡ ਮੇਰਾ ਅਮਲੋਹ ਏ ⠀
ਬਚਪਨ ਮੇਰਾ ਜਿਥੇ ਫਲੋ ਏ ⠀
ਏਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਮਿਲਿਆ ਏ ⠀
ਪਰ ਨਾਨਕੇ ਵਰਗਾ ਪਿਆਰ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਏ ⠀
⠀
ਘਰ ਤੋਂ ਮਾਂ ਨਾਲ ਤੁਰਦਾ ਸੀ ⠀
ਫਤਿਹਗੜ੍ਹ ਵਾਲੀ ਬਸ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦਾ ਸੀ ⠀
ਫੇਰ ਫਤਿਹਗੜ੍ਹ ਤੋਂ ਸਿੱਧੀ ਬੱਸ ਅਮਲੋਹ ਦੀ ਫੜਦਾ ਸੀ ⠀
ਬੱਸ ਅੱਡੇ ਤੋਂ ਤੁਰ ਕੇ ਨਾਨਕੇ ਘਰੇ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ⠀
⠀
ਘਰ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਕਿੰਨਾ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ⠀
ਰਾਹ ਖਤਮ ਹੋਣ ਲਈ ਖੁਦ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ⠀
ਕਿੰਨਾ ਚਾਅ ਮੈਨੂੰ ਚੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ⠀
ਨਾਨਾ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਨਿੱਤ ਰਹਿੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ⠀
⠀
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਵੇਹੜੇ ਮੈਨੂੰ ਦਿਸਦੇ ਸੀ ⠀
ਨਾਨਕੇ ਘਰ ਜਦ ਮੈਂ ਵੜ੍ਹਦਾ ਸੀ ⠀
ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਗੱਲ੍ਹ ਲੱਗ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ⠀
ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਆਗਿਆ ⠀
ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਬਾਗਾਂ ਵਿਚ ਮੈਂ ਛਾਗਿਆ ⠀
⠀
ਮਾਮਾ ਮਾਮੀ ਮੇਰਾ ਬਹੁਤ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ⠀
ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਾਂਗੂ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ⠀
ਮਾਮੀ ਮੇਰੀ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਤੇ ਰੋਟੀ ਬਣਾਉਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ⠀
ਮਾਮਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੱਸਦਾ ਖੇੜਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ⠀
⠀
ਪਿਆਰ ਬਾਹਲਾ ਭਾਈ ਤੇ ਭੈਣਾਂ ਨਾਲ ⠀
ਰਿਸ਼ਤਾ ਏ ਸੱਚਾ ਮੇਰਾ ਇਹਨਾਂ ਨਾਲ⠀
ਇਕੱਠੇ ਹੱਸਦੇ ਖੇਡਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ⠀
ਵੇਹੜੇ ਵਿਚ ਰੌਣਕ ਲਾ ਕੇ ਰੱਖਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ⠀
⠀
ਟੀ.ਵੀ ਵੇਖਣ ਦਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ੋਂਕ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ⠀
ਓਦੋਂ ਦੂਰਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਜਮਾਨੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ⠀
ਅੰਨਟੀਨੇ ਨੂੰ ਏਧਰ ਉਧਰ ਘੁਮਾਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ⠀
ਓਦੋਂ ਦਿਨ ਕੁਝ ਇਸ ਤਰਾਂ ਪੁਰਾਣੇ ਚਲਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ⠀
⠀
ਨਾਨਾ ਮੇਰਾ ਬਾ-ਕਮਾਲ ਇੰਸਾਨ ਸੀ ⠀
ਖੇਤੀ ਦਾ ਓਹਨੂੰ ਬਾਹਲਾ ਸ਼ੋਂਕ ਸੀ ⠀
ਦੂਰ ਦੂਰ ਤਕ ਓਹਦੀ ਮੋਰੱਬਿਆਂ ਚ ਜਮੀਨ ਸੀ ⠀
ਅਮਲੋਹ, ਭਾਦਸੋਂ, ਗੋਬਿੰਦਗੜ੍ਹ ਓਹਦੇ ਕੋਲ ਸੀ ⠀
ਖੰਨਾ, ਪਟਿਆਲੇ ਤੱਕ ਓਹਦੀ ਉੱਚੀ ਪਹੁੰਚ ਸੀ ⠀
⠀
ਨਾਨੀ ਪੁਰਾਣੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਨਾਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ⠀
ਮਾਂ ਮੇਰੀ ਦਾ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ⠀
ਮੈਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਦਾ ਸੁਣਦਾ ਸੌ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ⠀
ਪਤਾ ਨੀ ਲੱਗਦਾ ਕਦ ਸਵੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ⠀
⠀
ਗਲ੍ਹੀ ਕਿਨਾਰੇ ਇਕ ਬਾਬਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ⠀
ਹਰ ਕੋਈ ਉਸਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ⠀
ਜਦ ਵੀ ਓਹਦੇ ਘਰ ਅੱਗੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ⠀
ਡੋਲ੍ਹ ਬਾਬਾ ਕਹਿ ਹੋਰਾਂ ਵਾੰਗੂ ਛੇੜਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ⠀
ਸ਼ਾਇਦ…….⠀
ਜਦ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ⠀
ਬੜਿਆਂ ਦਾ ਵੀ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ⠀
⠀
ਨਾਨਕੇ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਉਹ ਗ੍ਹਲਿਆਂ ⠀
ਯਾਦਾਂ ਜ੍ਹਿਨਾਂ ਨਾਲ ਸੀ ਮੇਰੀ ਜੁੜੀਆਂ ⠀
ਅੱਜ ਵੀ ਚੇਤੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ⠀
ਸਾਇਕਲ ਤੇ ਲਾਈਆਂ ਸੀ ਓਦੋਂ ਮੈਂ ਗੇੜੀਆਂ ⠀
⠀
ਖੈਰ…..⠀
ਦਿਨ ਲੰਘਦੇ ਗਏ ਬਚਪਨ ਵੀ ਲੰਘਦਾ ਗਿਆ ⠀
ਮੈਂ ਬੜਾ ਹੋਇਆ ਪੜ੍ਹਾਈ ਆਪਣੀ ਵਿੱਚ ਖੋਂਦਾ ਗਿਆ ⠀
ਅੱਜ ਉਹ ਦਿੰਨਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਏ ⠀
ਕਲਮ ਚੁੱਕ ਮੈਂ ਉਹ ਦਿਨਾਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਏ ⠀

@jitesh1313

कैसी दिखती होगी || Love hindi shayari

ek vaqt gujara use dekhe hue
jaane ab vo kaisee dikhatee hogee

kya ab bhee vaisee dikhatee hogee
haan haan kya pahale jaisee dikhatee hogee

jis aaine ko dekh vo sanvaaratee hogee
kya khoob usakee bhee kismat hogee

एक वक़्त गुजरा उसे देखे हुए
जाने अब वो कैसी दिखती होगी

क्या अब भी वैसी दिखती होगी
हाँ हाँ क्या पहले जैसी दिखती होगी

जिस आइने को देख वो संवारती होगी
क्या खूब उसकी भी किस्मत होगी

अकेले चले जाते हो || Hindi Love poem – Shayari

अकेले चले जाते हो
बताते भी नहीं हो

बातें दिल में रखते हो
सुनाते भी नहीं हो

अपने राज छुपाए रखते हो
हमारे जान लेते हो

भीड़ में होकर भी
लापता से रहते हो

जो सवाल पूछो तो
नजरे चुराते हो

स्टेटस भी देखते हो
और देखकार मुस्कुरा भी देते

जाने किस रोज को रुके हो
फोन लगाते भी नहीं हो

हमारा दर्द भी समझते हो
फिर भी नसमझ सा बनते हो

कभी बहुत अपनापन जताते हो
और कभी पराए हो जाते हो

बाला की ख़ूबसूरत हो
पर इतराते नहीं हो

वैसे तो हर लिबास में हसीन हो
पर पीली कुर्ती में बिजलियाँ गिराते हो

मशहूर होकर भी गुमनाम सा रहते हो
ताजगी सुबह की हैं पर मस्तानी शाम सा रहते हो

बांधते हो और फिर खोल देते हो
इन जुल्फों से बड़ा खेलते हो

चेहरे की किताब के अक्षरों में उलझाते हो
अब बोल भी दो दिल की बात क्यों हमारे जख्मों को सहलाते हो

मैं तो सामने से नहीं बोल पाऊंगा
डरता हूं तुम्हारी ना हुई तो नहीं झेल पाऊंगा

अब तुम भी तो कभी कुछ इशारों को समझो
किसी चंचल नांव की तरह लहरें से उलझो

अब जब कभी तुमसे अगली मुलाकात हो
इधर-उधर की नहीं सीधे मुद्दे की बात हो

फिर जो भी फैसला आए हमें मंजुर हो
इकरार हो या ना हो पर अब इजहार तो जरूर हो।

इजहार तो जरूर हो।
इजहार तो जरूर हो।

Daga nahi kamayida || true line Punjabi status || Punjabi poetry

Je janno vadh chahwe nirsuarth oh ho ke
Masum ohde dil nu dukha ch nahi payida..!!
Jo peedhan nu teriyan gal lawe apne
Aise peyareyan nu chadd ke nhi jayida..!!
Oh Jo rabb mann tenu kare yaad dil ton
Ishq ohde sache nu daag nahio lagda..!!
Bharosa jihnu tere te e khud ton v Jada
Sajjna oh dil naal daga nahi kamayida..!!
Nazran ch dekh jazbaat ohde sache
Khaure ohnu vi howe thoda pyar tera chahida..!!
Evein na rulaya kar bedard jehe ban ke
Pyar karn valeyan nu bahuta nahi satayida..!!

ਜੇ ਜਾਨੋਂ ਵੱਧ ਚਾਹਵੇ ਨਿਰਸੁਆਰਥ ਉਹ ਹੋ ਕੇ
ਮਾਸੂਮ ਓਹਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਦੁੱਖਾਂ ‘ਚ ਨਹੀਂ ਪਾਈਦਾ..!!
ਜੋ ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ਤੇਰੀਆਂ ਗਲ ਲਾਵੇ ਆਪਣੇ
ਐਸੇ ਪਿਆਰਿਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਨਹੀਂ ਜਾਈਦਾ..!!
ਉਹ ਜੇ ਰੱਬ ਮੰਨ ਤੈਨੂੰ ਕਰੇ ਯਾਦ ਦਿਲ ਤੋਂ
ਇਸ਼ਕ ਉਹਦੇ ਸੱਚੇ ਨੂੰ ਦਾਗ਼ ਨਹੀਂਓ ਲਾਈਦਾ..!!
ਭਰੋਸਾ ਜਿਹਨੂੰ ਤੇਰੇ ਤੇ ਏ ਖੁਦ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ
ਸੱਜਣਾ ਉਹ ਦਿਲ ਨਾਲ ਦਗ਼ਾ ਨਹੀਂ ਕਮਾਈਦਾ..!!
ਨਜ਼ਰਾਂ ‘ਚ ਦੇਖ ਜਜ਼ਬਾਤ ਓਹਦੇ ਸੱਚੇ
ਖੌਰੇ ਉਹਨੂੰ ਵੀ ਹੋਵੇ ਥੋੜਾ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ ਚਾਹੀਦਾ..!!
ਐਵੇਂ ਨਾ ਰੁਲਾਇਆ ਕਰ ਬੇਦਰਦ ਜਿਹੇ ਬਣ ਕੇ
ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤਾ ਨਹੀਂ ਸਤਾਈਦਾ..!!

Do lafaj main likhan challan || Sad Punjabi Poetry

Do lafaz main likh challan
Dono mere yaar de lyi
Ki likha te ki na likha
Kite katt na peje
Mere pyaar de lyi
Oda hasda chehra lagge
Jiven chet di swer howe
Tor odi inj lagge jiven
Saun mahina moran lyi
Bol ode inj laggan jiven
Bajonda koi saaj howe

Lukk lukk ke main inj dekhan
Us chann di moorat nu
Jiven surajmukhi labbi jaawe
baddlan vich suraj nu
Jad menu odi yaad satave
Dekhan main tasveeran nu
Oda mera mel na hoya
Dosh davan taqdeeran nu
Din beete raatan beetiya
Zindgi bin ode beet jaani
Holi holi ikk ikk din krke
Sukk jana meri akhan da paani

Meri Dhee cho kade kade || True love Punjabi kavita

ਓ ਮੈਨੂੰ ਛੱਡ ਗਈ ਯਕੀਨ ਨੀ ਹੋ ਰਿਹਾ,
ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦੀ ਸੀ ਤੂੰ ਮੇਰਾ,
ਇਕ ਸੂਟ ਉਹਨੂੰ ਬੜਾ ਜਚਦਾ ਸੀ,
ਪਰ ਰੰਗ ਨੀ ਦਸ ਹੋਣਾ,
ਆਉਂਦੀਆਂ ਗਰਮੀਆਂ ਚ ਛੱਡ ਗਈ ਸੀ ਉਹ,
ਪਰ ਸਾਲ ਨੀ ਦਸ ਹੋਣਾ,
ਮੇਰੇ ਘਰ ਤੋਂ ਉਹਦੇ ਘਰ ਦਾ ਬਸ 3 ਕ ਘੰਟੇ ਦਾ ਰਸਤਾ ਸੀ,
ਪਰ ਪਿੰਡ ਨੀ ਦਸ ਹੋਣਾ,
ਵਿਚ ਪਹਾੜਾਂ ਦੇ ਉਹਦਾ ਪਿੰਡ,
ਪਰ ਸਹਿਰ ਨੀ ਦਸ ਹੋਣਾ
ਰੰਗ ਗੋਰਾ , ਬਿੱਲੀ ਅੱਖ, 5″2 ਇੰਚ ਦੀ ਸੀ,
ਪਰ ਨਾਮ ਨੀ ਦਾ ਦਸ ਹੋਣਾ,
ਮੇਰੇ ਇਸਕੇ ਨੂੰ ਉਹਦੀਆ ਆਂਦਰਾ ਦਾ ਦੇਣਾ ਸੇਕਾ ਰਹਿੰਦਾ ਏ,
ਮੇਰੇ ਇਸਕੇ ਨੂੰ ਉਹਦੀਆ ਆਂਦਰਾ ਦਾ ਦੇਣਾ ਸੇਕਾ ਰਹਿੰਦਾ ਏ
ਮੇਰੀ ਧੀ ਚੋ ਕਦੇ ਕਦੇ ਉਹਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਪੈਂਦਾ ਏ,
ਮੇਰੀ ਧੀ ਚੋ ਕਦੇ ਕਦੇ ਉਸ ਮਰਜਾਣੀ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਪੈਂਦਾ ਏ,

likhan di aadat paati || Love kavita punjabi

Je gal karaa me saun diyaa barsaatan di, taa badal aa ke tur jaande ne
Je karaan me gal sohne chehreyaan di taa kise hadse ch ho oh v fnaa jande ne
je gal karaa me mehkde fulaa di taan mehak de ke eh v ik din murjha jande ne
jo tere baare bakhoobiyat naal das sake, aisi is jag ute cheez kehrri
akhar mere mukne nahi te tareef teri kade poori tarah byaan honi nahi
Vaise likhan da na shauk si ik sohne chehre ne likhan di aadat paati
likhan di aadat paati

ਜੇ ਗੱਲ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਸੌਣ ਦਿਆਂ ਬਰਸਾਤਾਂ  🌧 ਦੀ ਤਾਂ ਬੱਦਲ ਆ ਕੇ ਤੁਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਜੇ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਗੱਲ ਸੋਹਣੇ ਚਿਹਰਿਆਂਂ 👩‍🦰 ਦੀ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਹਾਦਸੇ ਚ ਹੋ ਉਹ ਵੀ ਫ਼ਨਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਜੇ ਗੱਲ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਮਹਿਕਦੇ ਫੁੱਲਾਂ 🌹 ਦੀ ਤਾਂ ਮਹਿਕ ਦੇ ਕੇ ਇਹ ਵੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੁਰਝਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਜੋ ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ ਬਾਖੁਬੀਅਤ ਨਾਲ ਦੱਸ ਸਕੇ ਐਸੀ ਇਸ ਜੱਗ ਉੱਤੇ ਚੀਜ਼ ਕਹਿੜੀ
ਅੱਖਰ ਮੇਰੇ ਮੁੱਕਣੇ ਨਹੀਂ ਤੇ ਤਾਰਿਫ਼ ਤੇਰੀ ਕਦੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਿਆਨ ਹੋਣੀ ਨਹੀਂ
ਵੈਸੇ ਲਿਖਣ ਦਾ ਨਾ ਸ਼ੋਂਕ ਸੀ ਇੱਕ ਸੋਹਣੇ ਚਿਹਰੇ ਨੇ ਲਿਖਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾਤੀ
ਲਿਖਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾਤੀ ✍