ਯਾਦ ਗਾਰ ਸੀ ਔਹ ਪਲ ਜੋ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬਿਤਾਏ
ਹਸਦੇ ਕਿਥੇ ਨੇ ਔਹ ਲੋਕ ਜੋ ਹੁੰਦੇ ਇਸ਼ਕੇ ਦੇ ਸਤਾਏ
ਹਰ ਇਕ ਥਾ ਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਬਾਤਾਂ ਤੇਰੀ ਅਜ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ
ਜੋ ਰੱਖਦੇ ਨੇ ਅਪਣੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੁਜਿਆਂ ਦਾ ਖਿਆਲ ਔਹ ਬੰਦੇ ਇਥੇ ਬਰਬਾਦ ਹੈ
ਏਣਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਵਿ ਨਹੀਂ ਹਾ ਦੁਖ ਇਸ਼ਕੇ ਦੇ ਜਰਲਾਂਗੇ
ਪਰ ਅਫਸੋਸ ਤਾਂ ਐਸ਼ ਗਲ਼ ਦਾ ਐਂ ਰੋਣੇ ਸਿਰਫ਼ ਸਾਡੇ ਹਿਸੇ ਆਏਂ
ਬਿਤਿਆ ਗਲਾਂ ਤੇ ਬਿਤਿਆ ਕਲ ਕਦੇ ਮੁੜ ਕੇ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਔਂਦਾ
ਪਰ ਯਾਦ ਗਾਰ ਸੀ ਔਹ ਪਲ ਜੋ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬਿਤਾਏ
—ਗੁਰੂ ਗਾਬਾ 🌷
ਜੋ ਸੀ ਮੈਂ ਓਹ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰਿਹਾ ਨੀਂ
ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਦਲਿਆ
ਤੇਨੂੰ ਤਾ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਨੀ
ਰਾਵਾਂ ਹੁਣ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਅਲਗ ਹੈ
ਮੰਜ਼ਿਲ ਦਾ ਰਾਹ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਰਿਹਾ ਨੀ
ਸਚ ਹੀ ਤਾ ਕਿਤਾ ਮੈਂ
ਝੁਠ ਤਾਂ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਨੀ
ਹੁਣ ਨੀ ਮਿਲਣਾ ਕਦੇ ਵੀ
ਮੈਂ ਦਰਦ ਤੇਰੇ ਨੂੰ ਹੋਰ ਸੀ ਨੀ ਸਕਦਾ
ਤੇਰੇ ਹੋਣ ਤੇ ਸ਼ਾਹ ਲੇਨਾਂ ਔਖਾ
ਤੇਰੀ ਮੋਜੁਦਗੀ ਚ ਮੈਂ ਜੀ ਨੀ ਸਕਦਾ
ਹੁਣ ਬੱਸ ਕਰ ਐਹ ਗਲਾਂ ਤੇਰੀ
ਮੈਂ ਹੋਰ ਦਰਦ ਸੀ ਨੀ ਸਕਦਾ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਡਂਗੇਆ ਤੂੰ ਜਿਉਂਦਾ ਓਹ ਰਿਹਾ ਨੀ
ਸਚ ਹੀ ਤਾ ਕਿਤਾ ਮੈਂ ਝੁਠ ਤਾਂ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਨੀ
—ਗੁਰੂ ਗਾਬਾ 🌷
