ਕਬਰਿਸਤਾਨ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਫੁੱਲ ਨੇ, ਮਾੜੇ ਘਰ ਨਾ ਇੱਕ ਬਲਬ ਵੀ
ਤੁਰਦੇ ਫਿਰਦਿਆਂ ਦਾ ਹਾਲ ਨਾ ਪੁੱਛਣ, ਮੰਜੇ ਲੱਗਦੇ ਸਾਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਮੁਰੀਦ ਨੀ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਯਾਬ ਹੀਰੇ ਵਰਗੀ ਆ, ਪਰ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਫੱਬਦੇ ਕੋਹਿਨੂਰ ਪਾਰਸ ਏ
ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਆਦਤ ਹੋਗੀ ਫੈਸਲਾ ਸਾਜ਼ੀ ਦੀ ਆਉਣੀ ਨਾ ਨੀਂਦਰ ਬੇਗਾਰ ਕੀਤੀ ਵੀ।
ਸੁਦੀਪ ਮਹਿਤਾ (ਖਤ੍ਰੀ )
Gam dil de mere kade mukde nai
me khushi manawaan tan kis wele
hanju naina chon kade sukde nai
mai usako chaand kah doo ye mumakin to hai,
magar… log use raat bhar dekhen ye mujhe gavaara nahin…
मै उसको चाँद कह दू ये मुमकिन तो है,
मगर… लोग उसे रात भर देखें ये मुझे गवारा नहीं…
