ਠੋਕਰਾਂ ਖਾ ਕੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ
ਸਾਨੂੰ ਫਿਰ ਆਈਂ ਅਕਲ
ਨਾ ਵੀ ਲੇਂਦੇ ਓਹਦਾ ਹੰਜੂ ਨਿਕਲਦੇ ਨੇ ਅਖਾਂ ਤੇ
ਤਸਵੀਰਾਂ ਚ ਹਸਦਾ ਹਾਲ ਮੇਰਾ ਓਹ ਵੇਖ
ਕੇਹਂਦਾ ਕਿ ਹੋਇਆ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਨਾ ਮੇਰੇ ਬਿਨਾ ਦੇਖ
ਚਲ ਹੁਣ ਚੁਪ ਹੋਜਾ ਸਾਫ਼ ਕਰਲੇ ਹੰਜੂ ਅਖਾਂ ਤੇ
ਕਿਉਂ ਰੋਂਦਾ ਐ ਮੇਰੀ ਪੁਰਾਣੀ ਤਸਵੀਰਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ
ਠੋਕਰਾਂ ਖਾ ਕੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ
ਤੈਨੂੰ ਕਮਲੇਆ ਅਜ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਈ ਅਕਲ ਦੇਖ
ਚਲ ਅਖਾਂ ਤੇ ਹੰਜੂ ਤਾਂ ਸਾਫ਼ ਹੋ ਜਾਂਣਗੇ
ਐਹ ਦਿਲ ਦੇ ਦਾਗਾਂ ਦਾ ਕੀ
ਐਹ ਘੁੱਟ ਜੇਹਰ ਦੇ ਵੀ ਪਿਤੇ ਜਾਂਣਗੇ
ਪਰ ਇਦੇ ਕੋੜੇ ਸਵਾਦ ਦਾ ਕੀ
ਭੁਲਾ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਕਦੋਂ ਦਾ ਦੇਣਾ ਸੀ
ਪਰ ਪਿਆਰ ਮੇਰੇ ਦੀ ਸੋਹਾ ਦਾ ਕੀ
ਗਲ਼ ਐਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਨਯਾ ਯਾਰ ਨੀ ਮਿਲਣਾ
ਪਰ ਐਹ ਦਿਲ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਕੀ
ਅਸੀਂ ਔਹ ਨਹੀਂ ਰਹੇ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਸੀ
ਤੇਰੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਤੇਰੇ ਦੋਖੇ ਦਾ ਹੀ ਖਿਆਲ ਸੀ
ਮੇਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਕਿਥੇ ਰਹਿ ਸੀ ਕਸਰ ਪਿਆਰ ਚ ਮੇਰੇ
ਸਾਡੇ ਵਲੋਂ ਤਾਂ ਇਸ਼ਕ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਸੀ
ਤੇਨੂੰ ਕੀ ਦਸਾਂ ਕੁਝ ਮਜਬੂਰੀ ਮੇਰੀ ਵੀ ਸੀ
ਬਾਪੂ ਦੀ ਇਜ਼ਤ ਜੇ ਨਾ ਹੂੰਦੀ
ਫਿਰ ਦਸ ਕਾਦੀ ਦੇਰੀ ਸੀ
ਓਹਣੇ ਸਭ ਦਿੱਤਾ ਕਿਤੇ ਵੀ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨੀ ਛੱਡੀ
ਓਹ ਬੇਬੇ ਪਿਆਰੀ ਮੇਰੀ ਸੀ
ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਤੂੰ ਇਦਾਂ ਟੁੱਟ ਜਾਣਾ
ਐਹ ਇਸ਼ਕ ਮੇਰੇ ਚ ਇਦਾਂ ਲੁਟ ਜਾਣਾ
ਹੁਣ ਛੱਡ ਪੁਰਾਣੀ ਗਲਾਂ
ਜੇ ਇਦਾਂ ਹੀ ਹਾਲ ਰੇਹਾ ਤੇਰਾਂ  ਤਾਂ ਸਾ  ਤੇਰਾਂ ਰੁਕ ਜਾਣਾਂ
ਬੇਫਿਕਰ ਹੋਜਾ ਫ਼ਿਕਰ ਤੂੰ ਛੱਡ ਦੇ ਸਾਰੀ
ਇਦਾਂ ਦਾ ਹਾਲ ਹੋਣ ਤੇ ਤੇਰਾਂ ਦਸ ਮੈਂ ਕੀ  ਤੇਰਾ ਹੋ ਜਾਣਾ

—ਗੁਰੂ ਗਾਬ