ਸੁੱਕ ਗਏ ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਪੱਤੇ
ਟੁੱਟ ਗਏ ਨੇ ਖ਼ੁਆਬ ਜੀ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ਰੁਹੋ ਮਾਰਿਆ
ਉਹ ਵੀ ਲੈਂਦੇ ਤੇਰੇ ਖ਼ੁਆਬ ਜੀ
ਇੱਕ ਤੇਰੀ ਮਹੁੱਬਤ ਕਰਕੇ
ਦਿਵਾਨੇ ਸੂਲ਼ੀ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹ ਗਏ
ਦੋਲਤ ਵਾਹ ਕੀ ਨਾਂ ਤੇਰਾ
ਤੇਰੇ ਲਈ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪਣੀਆਂ ਤੋਂ ਲੱੜ ਮਰ ਗਏ
ਇੱਕ ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਪਾਉਣ ਦੀ ਭੁੱਖ
ਮਿਟਦੀ ਨਾ ਤੈਨੂੰ ਪਾਕੇ ਬਈ
ਮੈਂ ਵੇਖ ਲਿਆ ਕਮਾਲ ਤੇਰਾ
ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਜ਼ਮਾ ਕੇ ਬਈ
Loki dardan ton door bhajde ne
Ni main dardan di faryaad karan
Jihne dukh jhalan di jaach ditti
Ohnu har pal dil vich yaad karan..
Jad pya c vaah ehna naal
Tan sada chaleya koi zor nhi
Phir khud nu c samjhaya main
Sanghu tu aina vi kamzor nhi…
ਲੋਕੀ ਦਰਦਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਭੱਜਦੇ ਨੇ
ਨੀ ਮੈਂ ਦਰਦਾਂ ਦੀ ਫਰਿਆਦ ਕਰਾਂ
ਜਿਹਨੇ ਦੁੱਖ ਝੱਲਣ ਦੀ ਜਾਚ ਦਿੱਤੀ
ਉਹਨੂੰ ਹਰ ਪਲ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਯਾਦ ਕਰਾਂ
ਜਦ ਪਿਆ ਸੀ ਵਾਹ ਇਹਨਾਂ ਨਾਲ
ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਚੱਲਿਆ ਕੋਈ ਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ
ਫਿਰ ਖੁਦ ਨੂੰ ਸੀ ਸਮਝਾਇਆ ਮੈਂ
ਸੰਘੂ ਤੂੰ ਇੰਨਾ ਵੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ…
ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਹਾਸਾ ਦਿਲ ‘ਚ ਕਿਹਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਕੀ ਏ
ਗਮ ਏ ਦਰਦ ਏ ਖੂਸ਼ੀ ਏ ਕੀ ਪਤਾ ਕੀ ਏ……
ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਤਾਂ ਪਿੰਜਰੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੇਦ ਪੰਛੀ ਵੀ ਖੂਸ ਏ
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਉਹਦੇ ਦਿਲ ‘ਚ ਕੀ ਏ……
ਅੰਦਰੋਂ ਖਾਮੋਸ਼ ਬੋਲ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ
ਮੈਂ ਰੂਹੋ ਖਾਮੋਸ਼ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਤੇ ਏਹ ਜ਼ੁਬਾਨ ਤੇ ਕੀ ਏ……
ਸਾਹ ਚੱਲ ਰਹੇ ਨੇ ਰੁਕੀਂ ਹੋਈ ਏ ਧੜਕਣ ਮੇਰੀ
ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖ਼ਾਕ ਹਾਂ ਤੇ ਏਹ ਸਿਵਿਆਂ ਚ ਕੀ ਏ…….
ਪਿੱਠ ਪਿੱਛੋਂ ਵਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇਆਂ ਦਾ ਨਾਂ ਯਾਰ
ਰੱਬ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾਓ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਯਾਰੀ ਕੀ ਏ……
ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਮੋਹ ਲੋਡ਼ ਦਾ ਹਰ ਇੱਕ ਤੋਂ
ਮਲੰਗ ਤੋਂ ਕੀ ਪੁੱਛਿਐ ਲੋੜ ਕੀ ਏ……
ਮੈਂ ਦਿਵਾਨਾ ਕਲਮ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ
ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਮਹਿਬੂਬ ਨਾਲ ਮਹੁੱਬਤ ਕੀ ਏ…..