Skip to content

Tutteyaa khaab || punjabi thoughts || shayari

 ਟੁਟਿਆ ਖ਼ੁਆਬ

ਪਿਆਰ ਸੁਨਣ ਵਿੱਚ ਕਿਨਾਂ ਵਧਿਆ ਲਗਦਾ ਤੇ ਇਸ਼ਕ ਵਿੱਚ ਟੁੱਟੇ ਆਸ਼ਕ ਦਿਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵੀ ਕਿੰਨੀ ਵਧੀਆ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਅਸਲ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚ ਜਦੋਂ ਦਿਲ ਟੁਟਦਾ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਟੁਟਦਾ ਓਦੋਂ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਕਿ ਇਸ਼ਕ ਕਿਹਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਤੇ ਮਹੋਬਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਕਿਦਾਂ ਦੀ ਹੂੰਦੀ। ਸਜਣ ਦੇ ਦੂਰ ਹੋਣ ਤੇ ਇਦਾਂ ਲਗਦਾ ਜਿਵੇਂ ਸਾਡਾ ਸੱਭ ਕੁੱਝ ਲੁਟ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਟੁਟਿਆ ਹੋਇਆ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਐ ਕਿ ਏਹ ਤਾਂ ਪਾਗ਼ਲ ਹੈ ਜੋਂ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਲਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਹੈ। ਪਰ ਮੇਰੀ ਮਨੋਂ ਜਦੋਂ ਦਿਲ ਟੁਟਦਾ ਐਂ ਨਾ ਓਹਦੋਂ ਭੁੱਖ ਬੱਸ ਯਾਰ ਦੀ ਦਿਦ ਦੀ ਹੂੰਦੀ ਸੱਬ ਕੁਝ ਬੇਕਾਰ ਜਿਹਾਂ ਲਗਦਾ ਤੇ ਜਿੰਨਾ ਵਿ ਫਿਜ਼ੂਲ ਜਿਹਾਂ ਲਗਦਾ। ਬੜਾ ਅਜ਼ੀਬ ਜਿਹਾ ਹੂੰਦਾ ਹੈ ਏਹ ਇਹਸਾਸ ਜੋ ਕਦੇ ਜਾਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੂੰਦਾ ਓਹਦੀਆਂ ਹੀ ਯਾਦਾਂ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਫੇਰ ਜਾਨ ਲੇਂਦੀ ਐਂ। ਫਿਰ ਲਗਦਾ ਐ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ…..

                  ਸ਼ਾਇਦ ਓਹਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਂ
ਕਰਦੇ ਤਾਂ ਇਦਾਂ ਟੁੱਟਦੇ ਨਾ
ਜੇ ਨਾਂ ਚਲਦੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ
ਸ਼ਾਇਦ ਇਦਾਂ ਮਹੋਬਤ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਲੁਟਦੇ ਨਾ

                  ਬੱਸ ਇੱਕੋ ਹੀ ਖੁਆਇਸ਼ ਸੀ
ਇਸ਼ਕ ਓਹਦਾ ਮੇਰਾ ਮੁਕੰਮਲ ਹੋ ਜਾਵੇ
ਓਹ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਤੇ ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਵਿਚ ਖੋ ਜਾਵੇ
ਕਾਸ਼ ਕੇ ਏਹ ਖੁਆਇਸ਼ ਨਾਂ ਹੂੰਦੀ ਤਾਂ ਇਦਾਂ ਏਹ ਸ਼ਾਹ ਸੁਖਦੇ ਨਾ
ਜੇ ਨਾ ਕਰਦੇ ਮਹੋਬਤ ਸ਼ਾਇਦ ਇਦਾਂ ਮਹੋਬਤ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਲੁਟਦੇ ਨਾ

ਹਰ ਵੇਲੇ ਬੱਸ ਚੇਹਰਾ ਯਾਰ ਦਾ ਅਖਾਂ ਅਗੇ ਰਹਿੰਦਾ ਤੇ ਖ਼ਿਆਲ ਓਹਦਾ ਦਿਮਾਗ ਚ ਓਹਦੀਆਂ ਗਲਾਂ ਤੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਬਿਤਾਏ ਪਲ ਇੰਜ ਲਗਦੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿਨੇਂ ਚਿਰਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋਵੇ। ਕਿਨਾਂ ਹੁਨਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਆਸ਼ਕ ਚ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਹਾਸਾ ਤੇ ਅੰਦਰੋ ਰੋਣਾ ਕੋਈ ਸ਼ੋਖ਼ੀ ਗਲ਼ ਨੀਂ ਹੁੰਦੀਂ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਤੋਂ ਬੇਖ਼ਬਰ ਸੀ ਪਰ ਜਦੋਂ ਖਬਰ ਹੋਈ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋਗੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਬੱਸ ਓਹਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਸੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਹੋਰ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਜੂ ਰਹਿੰਦੇ ਤੇ ਤਸਵੀਰਾਂ ਓਸਦੀ ਬੱਸ ਵੇਖ ਕੇ ਹੁਣ ਮੱਨ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਅਸੀਂ ਇਸ਼ਕ ਵਿੱਚ ਹਾਰੇ ਹਾਂ ਏਹ ਤਾਂ ਬੱਸ ਮੈਂ ਤੇ ਰੱਬ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਜਾਂਣਦਾ ਨਾ ਹੀ ਮੇਰਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਦਾ ਚਿੱਤ ਕਰਦਾ। ਕਿਨੇਂ ਸੋਹਣੇ ਪਲ਼ ਹੂੰਦੇ ਹਨ ਜੋਂ ਸਜਣ ਦੇ ਨਾਲ ਬਿਤਾਏ ਕਿੰਨੀ ਮਿੱਠੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਗਲ਼ ਸਜਣ ਜਦੋਂ ਨਾ ਛਡਕੇ ਜਾਨ ਦੀ ਸੋਹਾਂ ਖਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਤਾਂ ਇੰਜ ਲੱਗਦਾ ਜਿਵੇਂ ਸ਼ਬ ਸੱਚ ਹੋਵੇ ਪਰ ਜੇ ਕਾਸ਼ ਕੇ ਏਹ ਸੋਹਾਂ ਸਚੀ ਹੂੰਦੀ ਤਾਂ ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਕਦੇ ਇਦਾਂ ਰੁਲਦੇ ਨਾ ਜੇ ਸਚੀ ਹੂੰਦੀ ਓਹਦੀ ਹਰ ਇੱਕ ਗੱਲ ਸਾਰੀ ਤਾਂ ਆਲਮ ਏਹ ਜੁਦਾਈ ਦਾ ਕਦੇ ਹੂੰਦਾ ਨਾ। ਸਜਣ ਦੇ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚਿੱਤ ਕਰਦਾ ਕੀ ਓਸਨੂੰ ਭੁਲਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ਪਰ ਕੀ ਕਰਿਏ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਏਨੀ ਛੇਤੀ ਭੁਲਾਣਾ ਸੌਖਾ ਹੂੰਦਾ ਤਾਂ ਕਦੋਂ ਦਾ ਭੁਲਾ ਦਿਆਂ ਹੂੰਦਾ। ਓਹਨੂੰ ਭੁਲਾਣ ਤੋਂ ਵਧਿਆ ਇੱਕੋ ਹੀ ਤਰੀਕਾ ਹੂੰਦਾ ਉਡੀਕ………….

               ਅਸੀਂ ਉਡੀਕ ਯਾਰ ਦੀ ਕਰਦੇ ਰਹਾਂਗੇ
ਅਸੀਂ ਲਗਦਾ ਹੋਲ਼ੀ ਹੋਲ਼ੀ ਇੰਜ ਹੀ ਮਰਦੇ ਰਹਾਂਗੇ
ਓਹਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਭੁਲਾਣਾ ਔਖਾ
ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਅਸੀਂ ਇੰਜ਼ ਹੀ ਉਡੀਕ ਚ ਹੀ ਮਰਾਂਗੇ

                       ਖ਼ੁਆਬ ਅਧੂਰੇ ਰਹਿ ਗਏ
ਜੋਂ ਨਾਲ਼ ਬੈਅ ਕੇ ਕਦੇ ਦੇਖੇਂ ਸੀ
ਓਹਨੂੰ ਕਦਰ ਨਹੀਂ ਪਿਆਰ ਦੀ
ਅਸੀਂ ਓਹਦੇ ਲਈ ਹਰ ਥਾਂ ਤੇ ਮਥੇ ਟੇਕੇ ਸੀ
ਓਹਦੇ ਛੱਡ ਜਾਣ ਦਾ ਦੁਖ ਅਸੀਂ ਕਿਦਾਂ ਜਰਾਂਗੇ
ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਅਸੀਂ ਇੰਜ਼ ਹੀ ਉਡੀਕ ਚ ਹੀ ਮਰਾਂਗੇ

ਬਹੁਤ ਰਾਜ਼ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਆਸ਼ਕ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਤੇ ਨਾਲੋਂ ਦੁਖ ਹਾੱਸਾ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਐਂ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਪਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ। ਮਨ ਵਿੱਚ ਏਹ ਖਿਆਲ ਰਹਿੰਦਾ ਕੀ ਓਹਦਾ ਵੀ ਏਹੀ ਹਾੱਲ ਹੋਣਾ ਪਰ ਕੀ ਸਮਝਾਈਏ ਜੇ ਓਹਨੂੰ ਐਨਾ ਪਿਆਰ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਕਦੇ ਛਡਕੇ ਜਾਂਦਾ।
ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜਿਹਾਂ ਉਠ ਜਾਂਦਾ ਐਂ ਪਿਆਰ ਜਿਹੇ ਨਾਂ ਤੋਂ ਬੱਸ ਹਰ ਵੇਲੇ ਏਹ ਲਗਦਾ ਐ ਕਿ ਕਿੰਨੀ ਵੱਡੀ ਗਲਤੀ ਕਿਤੀ ਸੀ ਓਹਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਕੇ……..

             ਕਰਕੇ ਪਿਆਰ ਓਸਨੂੰ ਗਲਤੀ ਵੱਡੀ ਕਿਤੀ
ਪਤਾ ਓਹਦੋਂ ਲਗਦਾ ਦਰਦਾਂ ਦਾ ਜਦੋਂ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਆਪ ਬੀਤੀ
ਇਸ਼ਕ ਚ ਹਰ ਰਾਜ਼ ਲੁਕਾਉਣੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇ
ਬਾਜ਼ੀ ਓਹ ਵੀ ਹਾਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਐਂ ਜੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਤੀ

             ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਯਾਰ ਨੂੰ ਵੇਖਣਾ ਨਸੀਬ ਹੁੰਦਾ
ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬੱਸ ਗਲਾਂ ਹੈ ਹੁੰਦੀ
ਸਜਣ ਦੀ ਦਿਦ ਲਈ ਤੜਫ਼ਣਾ ਏਹ ਗੱਲ ਆਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ
ਪਤਾ ਓਹਦੋਂ ਲਗਦਾ ਜਦੋਂ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਆਪ ਬੀਤੀ
ਬਾਜ਼ੀ ਓਹ ਵੀ ਹਾਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਐਂ ਜੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਤੀ

  —ਗੁਰੂ ਗਾਬਾ

Title: Tutteyaa khaab || punjabi thoughts || shayari

Related Shayari Posts:

Best Punjabi - Hindi Love Poems, Sad Poems, Shayari and English Status

ईश्वर अच्छा ही करता है : अकबर-बीरबल की कहानी

बीरबल एक ईमानदार तथा धर्म-प्रिय व्यक्ति था। वह प्रतिदिन ईश्वर की आराधना बिना-नागा किया करता था। इससे उसे नैतिक व मानसिक बल प्राप्त होता था। वह अक्सर कहा करता था कि “ईश्वर जो कुछ भी करता है मनुष्य के भले के लिए ही करता है, कभी-कभी हमें ऐसा लगता है कि ईश्वर हम पर कृपादृष्टि नहीं रखता, लेकिन ऐसा होता नहीं। कभी-कभी तो उसके वरदान को भी लोग शाप समझने की भूल कर बैठते हैं। वह हमको थोड़ी पीड़ा इसलिए देता है ताकि बड़ी पीड़ा से बच सकें।”

एक दरबारी को बीरबल की ऐसी बातें पसंद न आती थीं। एक दिन वही दरबारी दरबार में बीरबल को संबोधित करता हुआ बोला, ‘‘देखो, ईश्वर ने मेरे साथ क्या किया। कल शाम को जब मैं जानवरों के लिए चारा काट रहा था तो अचानक मेरी छोटी उंगली कट गई। क्या अब भी तुम यही कहोगे कि ईश्वर ने मेरे लिए यह अच्छा किया है ?’’

कुछ देर चुप रहने के बाद बोला बीरबल, ‘‘मेरा अब भी यही विश्वास है क्योंकि ईश्वर जो कुछ भी करता है मनुष्य के भले के लिए ही करता है।’’

सुनकर वह दरबारी नाराज हो गया कि मेरी तो उंगली कट गई और बीरबल को इसमें भी अच्छाई नजर आ रही है। मेरी पीड़ा तो जैसे कुछ भी नहीं। कुछ अन्य दरबारियों ने भी उसके सुर में सुर मिलाया।

तभी बीच में हस्तक्षेप करते हुए बादशाह अकबर बोले, ‘‘बीरबल हम भी अल्लाह पर भरोसा रखते हैं, लेकिन यहां तुम्हारी बात से सहमत नहीं। इस दरबारी के मामले में ऐसी कोई बात नहीं दिखाई देती जिसके लिए उसकी तारीफ की जाए।’’

बीरबल मुस्कराता हुआ बोला, ’’ठीक है जहांपनाह, समय ही बताएगा अब।’’

तीन महीने बीत चुके थे। वह दरबारी, जिसकी उंगली कट गई थी, घने जंगल में शिकार खेलने निकला हुआ था। एक हिरन का पीछा करते वह भटककर आदिवासियों के हाथों में जा पड़ा। वे आदिवासी अपने देवता को प्रसन्न करने के लिए मानव बलि में विश्वास रखते थे। अतः वे उस दरबारी को पकड़कर मंदिर में ले गए, बलि चढ़ाने के लिए। लेकिन जब पुजारी ने उसके शरीर का निरीक्षण किया तो हाथ की एक उंगली कम पाई।

‘‘नहीं, इस आदमी की बलि नहीं दी जा सकती।’’ मंदिर का पुजारी बोला, ‘‘यदि नौ उंगलियों वाले इस आदमी को बलि चढ़ा दिया गया तो हमारे देवता बजाय प्रसन्न होने के क्रोधित हो जाएंगे, अधूरी बलि उन्हें पसंद नहीं। हमें महामारियों, बाढ़ या सूखे का प्रकोप झेलना पड़ सकता है। इसलिए इसे छोड़ देना ही ठीक होगा।’’

और उस दरबारी को मुक्त कर दिया गया।

अगले दिन वह दरबारी दरबार में बीरबल के पास आकर रोने लगा।

तभी बादशाह भी दरबार में आ पहुंचे और उस दरबारी को बीरबल के सामने रोता देखकर हैरान रह गए।

‘‘तुम्हें क्या हुआ, रो क्यों रहे हो ?’’ अकबर ने सवाल किया।

जवाब में उस दरबारी ने अपनी आपबीती विस्तार से कह सुनाई। वह बोला, ‘‘अब मुझे विश्वास हो गया है कि ईश्वर जो कुछ भी करता है, मनुष्य के भले के लिए ही करता है। यदि मेरी उंगली न कटी होती तो निश्चित ही आदिवासी मेरी बलि चढ़ा देते। इसीलिए मैं रो रहा हूं, लेकिन ये आंसू खुशी के हैं। मैं खुश हूं क्योंकि मैं जिन्दा हूं। बीरबल के ईश्वर पर विश्वास को संदेह की दृष्टि से देखना मेरी भूल थी।’’

अकबर ने मंद-मंद मुस्कराते हुए दरबारियों की ओर देखा, जो सिर झुकाए चुपचाप खड़े थे। अकबर को गर्व महसूस हो रहा था कि बीरबल जैसा बुद्धिमान उसके दरबारियों में से एक है।

Title: ईश्वर अच्छा ही करता है : अकबर-बीरबल की कहानी

उसकी यादों में खोये रहना || Yaad nahi aa ta

“अक्सर हमें प्यार होने के बाद ही उस शख्स की यादें     सताती है.
प्यार न हो तो वो कितना ही प्यारा क्यों न हो वो हमें कभी याद नही आता..”!

Title: उसकी यादों में खोये रहना || Yaad nahi aa ta