Skip to content

Poetry

Punjabi kavita, very sad punjabi poetry, love punjabi poetry, dard punjabi poetry, dard bhari punjabi poetry in gumukhi, sad punjabi poetry in punjabi font, punjabi kavitawaan, shiv kumar batalvi poetry sad

Kudrat || punjabi best poetry

ਇਹ ਅਗਿਆਨਤਾ
ਸਾਡੀ ਸੱਜਣ ,
ਜਿੰਦਗੀ ਤਾਂ ਬੋਲ
ਕੇ ਵੀ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀ ਏ ,
ਆਉਂਦੇ ਖਤਰੇ ਨੂੰ ।

ਪਰ ਕੌਣ ਸਮਝਾਵੇ
ਹਰਸ ਤੈਨੂੰ ।
ਤੂੰ ਫੁਰਸਤ ਨਾਲ ਬੈਠ ,
ਕਦੇ ਹਵਾ ਪਾਣੀ
ਧੁੱਪ ਛਾਂ
ਚਿੜੀਆ ਤੇ ਰੁੱਖਾ
ਮਿਨੀ ਮਿਨੀ ਤਰੇਲ
ਤੇ ਬਦਲ ਦੀਆ ਰੁੱਤਾ ਨਾਲ
ਗੱਲਾ ਹੀ ਨਹੀ ਕਰਦੀ ।

ਕਦੇ ਚੜਦੇ ਸੂਰਜ ਦੀ
ਲਾਲੀ ਨਹੀ ਨਿਹਾਰੀ
ਨਾ ਚੰਦ ਨਾਲ ਕੀਤੀ
ਕੋਈ ਗੱਲ ਪਿਆਰੀ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਰਸਤੇਆ ਨੂੰ
ਹਰਸ ਦੇਖਣਾ ਤੈਨੂੰ ਨਹੀ ਆਉਂਦਾ
ਇਸ ਵਿਚ ਕੁਦਰਤ
ਕੀ ਕਰੇ ਵਿਚਾਰੀ ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤਾਂ ਬੋਲ ਬੋਲ ਵੀ
ਦੱਸ ਦਿੰਦੀ ਏ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਖਤਰੇ ਨੂੰ
ਇਹ ਅਗਿਆਨਤਾ
ਸਾਡੀ ਸੱਜਣਾ ਅਸੀ
ਸੁਣ ਦੇਖ ਪਾਉਂਦੇ ਨਹੀ ।

ਹਰਸ✍️

Patriotic Poems || hindi desh prem poems

देशभक्ति कविताएं

1.
हिन्दुस्थान
मुल्क है अपना।
विश्व दरबार में
वो एक सपना।

आसमान में उड़ती
मन की आशा।
लहरों में मचलती
दिल की परिभाषा।

वायु में घूमती
आज़ादी की साँस।
मिटटी में रहती
बलिदान की अहसास।

मेरा देशवासियों
अपना भाई और बहन की समान।
एक आंख में हिन्दू,
दूसरे में मुस्लमान।

प्यार का बंधन
आंधी में भी न टूटा।
हम सब एक है,
फर्क झूठा।

2.
केदार देख के
लगता है
जीते रहु तूफान में
अंतिम समय तक।

गंगा देख के
लगता है
बहते रहु बंधन में
अंतिम साँस तक।

खेत की हरियाली देख के
लगता है
युवा रहु उम्र में
अंतिम यात्रा तक।

थार देख के
लगता है
उड़ते रहु आंधी में
अंतिम कड़ी तक।

हिन्द महासागर देख के
लगता है
घूमते रहु घूर्णी में
अंतिम सूर्यास्त तक।

भारत माता को देख के
लगता है
खिलते रहु उनकी गोद में
अंतिम संस्कार तक।

MAINU LIKHNE DA || MAA || MOTHER PUNJABI POETRY

ਮੈਨੂੰ ਲਿਖਨੇ ਦਾ ਉਂਝ ਕੁਝ ਖਾਸ ਸ਼ੌਕ ਨਹੀਂ,
ਪਰ ਜਜ਼ਬਾਤ ਪੂਰੇ ਹੋਣ ਤੇ
ਕਲਮ ਆਪੇ ਚਲ ਪੈਂਦੀ ਆ।

ਮੈ ਰੁਲਿ ਹਾਂ
ਹਾੜ ਦੀ ਗਰਮੀ ਚ ਬਹੁਤ,
ਕੋਈ ਤਾਂ ਹੈ
ਜੋ ਛਾਂ ਬਣ ਮੇਰੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਚ ਆ ਵੜ ਬਹਿੰਦਾ ਆ..

ਮੇਰੀ ਬੇਬੇ ਦੀਆਂ ਕੂਕਾਂ ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਸੁਣਦੀਆਂ,
ਮੈਨੂੰ ਭੀੜ ਚ ਵੀ ਕਿੱਥੇ ਇਕੱਲਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦੀਆਂ।
ਜਦੋਂ ਸੌਣ ਲੱਗੀ
ਉਹਦੀ ਯਾਦ ਚੰਦਰੀ ਕਲੇਜੇ ਚ ਵੜ ਬਹਿੰਦੀ ਆ।
ਪਰ ਜਜ਼ਬਾਤ ਪੂਰੇ ਹੋਣ ਤੇ
ਕਲਮ ਆਪੇ ਚਲ ਪੈਂਦੀ ਆ।

ਹਰਸ✍️

Ishq de haare || sad kavita

asi ishq de haare
saanu ds aakhir kehde sahaare
asi mohobat vich malang fakeer hoye
saade apne aa lai rakeeb hoye
asi taa shikar v ohna shikaareyaa de haa
jo roohaa nu ishq ch paa bedardi naal chaare

ਅਸੀਂ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਹਾਰੇ
ਸਾਨੂੰ ਦੱਸ ਆਖਿਰ ਕਿਹਦੇ ਸਹਾਰੇ
ਅਸੀਂ ਮਹੋਬਤ ਵਿਚ ਮਲੰਗ ਫ਼ਕੀਰ ਹੋਏ
ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਆ ਲਈ ਰਕੀਬ ਹੋਏ
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਸ਼ਿਕਾਰ ਵੀ ਓਹਣਾ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਹਾਂ
ਜੋਂ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਚ ਪਾ ਬੇਦਰਦੀ ਨਾਲ ਚਾਰੇ
—ਗੁਰੂ ਗਾਬਾ 🌷

Khamoshi aur Himmat || motivational shayari hindi

Kabhi kabhi ro liya karo acha lagega,
Ansu ke sath sath dard bhi behjayega.
Thoda intezar aur karlo,
Andheri raat guzregi, tabhi toh naya savera milega.

Kabhi kabhi khamosh reh liya karo sukoon milega,
sawal ke sath sath jawab bhi milega.
Thodi himmath aur rakhlo,
Kamzori khatam hogi tabhi toh jeet ka pata chalega.

Ik kudi aa || punjabi shayari on girl || girl life

ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਤੀ ਗੰਦੀ ਸੋਚ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨੇ,
ਤੇ ਸਮਝਾਇਆ ਮੈਨੂੰ ਜਾਂਦੈ ਕਿਉਂ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਕੁੜੀ ਆਂ ..
ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁਨਾਹ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸ਼ਰ੍ਹੇਆਮ ਘੁੰਮਦੇ ਨੇ,
ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕੈਦੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਏ,ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਆਂ ..
ਮੈਨੂੰ ਹੱਕ ਤਾਂ ਹੈਗਾ ਡਿਗਰੀਆਂ ਤੱਕ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਦਾ,
ਪਰ ਮੈਂ ਸੁਪਨੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹੀ ਸਜਾ ਨਹੀ ਸਕਦੀ,ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਕੁੜੀ ਆਂ ..
ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਕੱਪੜੇ ਖਰੀਦਣ ਦਾ ਹੱਕ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਏ
ਪਰ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦੀ,ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਕੁੜੀ ਆਂ..
ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਨਾ ਕੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਪੈਰ ਪੈਰ ਤੇ ਸਮਝਾਉਂਦੀ ਏ,ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਕੁੜੀ ਆਂ
ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਮੁਹੱਬਤ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਸਿਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਏ
ਪਰ ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਦੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਨਹੀ ਪਾ ਸਕਦੀ,ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਕੁੜੀ ਆਂ..

Adhoor ishq || hindi love poetry || shayari

यह अधूरा इश्क कब पूरा होगा
होगा भी जा अधूरा रहेगा
ना तुम आए ना पैगाम आया
तुम्हरे पैगाम का कब तक 
इंतजार रहेगा
कौन सी जगह है वोह 
जहा पर वोह सो गया
ना जाने कौन सी वोह गालियां है
जिस शहर की गलियों में खो गया

हम गलियों मै देख आए
ना गलियों मै वोह मिला
हम बात उसकी कर रहे
हमें छोड़ कर जो गया 
नाजने कौन सी वोह गालियां है
जिस शहर की गलियों में खो गया

हम पहचान बताते हैं उसकी
सफेद रंग और काले घने बाल है।
कहां रहते हैं वोह कोनसे गांव और शहर में
एकेले थे जा कोई नाल है।
काले रंग की पेंट और कमीज़ पहनते है।
एक हाथ मै डायरी और एक हाथ
मे कलम पकड़ कर रखते हैं।
उनकी चाहत सबसे ज्यादा डायरी से
और वोह डायरी को
सिने से जकड़ कर रखते है।
उनका नाम है हर्ष
जो शायरी करते थे
अब तो नाम उनका गुमनाम सा हो गया
ना जाने कौन सी वोह गालियां है
जिस शहर की गलियों में खो गया।

Naseeb saadhe likhe hi nahi || punjabi kavita

ਨਸ਼ੀਬ ਸਾਡੇ ਲਿਖੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇੱਕ ਹੋਂਣ ਦੇ
ਏਹਨੂੰ ਸਾਡੀ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਕਹਾਂ ਜਾਂ ਫੇਰ ਕੁਝ ਹੋਰ
ਕਿਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣਾ ਤੇ ਕਿਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰਨਾ ਏਹ ਤਾਂ
ਰੱਬ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਆ ਤੇ ਰੱਬ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅਗੇ ਕਿਦਾਂ ਜ਼ੋਰ

ਤੂੰ ਹੁਣ ਰੋਈ ਨਾ ਸਭ ਤਕਦੀਰ ਦੇ ਖੇਲ ਸੀ
ਤੇਰਾਂ ਮੇਰਾ ਲਗਦਾ ਮੈਨੂੰ ਬਾਹਲ਼ਾ ਔਖਾ ਹੋਣਾ ਮੈਲ਼ ਸੀ
ਕੀ ਪਤਾ ਇਦਾਂ ਹੀ ਅਲੱਗ ਹੋਣਾ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਹਥਾਂ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਵਿਚ
ਕੋਈ ਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਤਾਹੀਂ ਇਸ਼ਕ ਜੂਆ ਤੇ ਪੀਰਾਂ ਵਿੱਚ
ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਵਿ ਹੁਣ ਸ਼ਾਂਤ ਆ ਮੇਰੀ
ਤੇ ਸੁਣਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਕੋਈ ਸੋਰ
ਕਿਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣਾ ਤੇ ਕਿਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰਨਾ ਏਹ ਤਾਂ
ਰੱਬ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਆ ਤੇ ਰੱਬ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅਗੇ ਕਿਦਾਂ ਜ਼ੋਰ

ਤੂੰ ਏਹ ਨਾ ਸੋਚੀਂ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਯਾਦ ਕਰਾਂਗਾ
ਤੂੰ ਏਹ ਨਾ ਸੋਚੀਂ ਕਿ ਤੇਰੇ ਲਈ ਰੱਬ ਅਗੇ ਫਰਿਆਦ ਕਰਾਂਗਾ
ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਜਲਾਂ ਦਏ ਖ਼ਤ ਸਾਰੇ ਤੇਰੇ
ਬੱਸ ਹੁਣ ਕੁਝ ਤੇਰੀ ਫੋਟੂਆਂ ਹੀ ਪਈ ਆ ਮੈਂ ਬੇਸ਼ਰਮ ਬਣ ਓਹਣਾ ਨਾਲ ਹੀ ਬਾਤ ਕਰਾਂਗਾ
ਮੈਂ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਦੀ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ
ਪਰ ਕੀ ਕਰਿਏ ਜੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਟੁਟੀ ਹੋਵੇ ਡੋਰ
ਕਿਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣਾ ਤੇ ਕਿਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰਨਾ ਏਹ ਤਾਂ
ਰੱਬ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਆ ਤੇ ਰੱਬ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅਗੇ ਕਿਦਾਂ ਜ਼ੋਰ
—ਗੁਰੂ ਗਾਬਾ 🌷