Punjabi kavita, very sad punjabi poetry, love punjabi poetry, dard punjabi poetry, dard bhari punjabi poetry in gumukhi, sad punjabi poetry in punjabi font, punjabi kavitawaan, shiv kumar batalvi poetry sad
na charkhe te tand painda e
na trinjhna da kath deeda e
na baabeya da mela lagda e
hun pind v injh jaapda e
jive ujdheyaa baag maali da e
har ghar iko supna e
asi ja canada vasna e
ਨਾ ਚਰਖੇ ਦੇ ਤੰਦ ਪੈਦਾ ਏ
ਨਾ ਤ੍ਰਿੰਜਣਾ ਦਾ ਕੱਠ ਦੀਦਾ ਏ
ਨਾ ਬਾਬਿਆ ਦਾ ਮੇਲਾ ਲੱਗਦਾ ਏ
ਹੁਣ ਪਿੰਡ ਵੀ ਇੰਝ ਜਾਪਦਾ ਏ
ਜਿਵੇ ਉਜੜਿਆ ਬਾਗ ਮਾਲੀ ਦਾ ਏ
ਹਰ ਘਰ ਇਕੋ ਸੁਪਨਾ ਏ
ਅਸੀ ਜਾ ਕਨੇਡਾ ਵੱਸਣਾ ਏ
..ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਔਲਖ
ਠੋਕਰਾਂ ਖਾ ਕੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ
ਸਾਨੂੰ ਫਿਰ ਆਈਂ ਅਕਲ
ਨਾ ਵੀ ਲੇਂਦੇ ਓਹਦਾ ਹੰਜੂ ਨਿਕਲਦੇ ਨੇ ਅਖਾਂ ਤੇ
ਤਸਵੀਰਾਂ ਚ ਹਸਦਾ ਹਾਲ ਮੇਰਾ ਓਹ ਵੇਖ
ਕੇਹਂਦਾ ਕਿ ਹੋਇਆ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਨਾ ਮੇਰੇ ਬਿਨਾ ਦੇਖ
ਚਲ ਹੁਣ ਚੁਪ ਹੋਜਾ ਸਾਫ਼ ਕਰਲੇ ਹੰਜੂ ਅਖਾਂ ਤੇ
ਕਿਉਂ ਰੋਂਦਾ ਐ ਮੇਰੀ ਪੁਰਾਣੀ ਤਸਵੀਰਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ
ਠੋਕਰਾਂ ਖਾ ਕੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ
ਤੈਨੂੰ ਕਮਲੇਆ ਅਜ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਈ ਅਕਲ ਦੇਖ
ਚਲ ਅਖਾਂ ਤੇ ਹੰਜੂ ਤਾਂ ਸਾਫ਼ ਹੋ ਜਾਂਣਗੇ
ਐਹ ਦਿਲ ਦੇ ਦਾਗਾਂ ਦਾ ਕੀ
ਐਹ ਘੁੱਟ ਜੇਹਰ ਦੇ ਵੀ ਪਿਤੇ ਜਾਂਣਗੇ
ਪਰ ਇਦੇ ਕੋੜੇ ਸਵਾਦ ਦਾ ਕੀ
ਭੁਲਾ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਕਦੋਂ ਦਾ ਦੇਣਾ ਸੀ
ਪਰ ਪਿਆਰ ਮੇਰੇ ਦੀ ਸੋਹਾ ਦਾ ਕੀ
ਗਲ਼ ਐਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਨਯਾ ਯਾਰ ਨੀ ਮਿਲਣਾ
ਪਰ ਐਹ ਦਿਲ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਕੀ
ਅਸੀਂ ਔਹ ਨਹੀਂ ਰਹੇ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਸੀ
ਤੇਰੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਤੇਰੇ ਦੋਖੇ ਦਾ ਹੀ ਖਿਆਲ ਸੀ
ਮੇਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਕਿਥੇ ਰਹਿ ਸੀ ਕਸਰ ਪਿਆਰ ਚ ਮੇਰੇ
ਸਾਡੇ ਵਲੋਂ ਤਾਂ ਇਸ਼ਕ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਸੀ
ਤੇਨੂੰ ਕੀ ਦਸਾਂ ਕੁਝ ਮਜਬੂਰੀ ਮੇਰੀ ਵੀ ਸੀ
ਬਾਪੂ ਦੀ ਇਜ਼ਤ ਜੇ ਨਾ ਹੂੰਦੀ
ਫਿਰ ਦਸ ਕਾਦੀ ਦੇਰੀ ਸੀ
ਓਹਣੇ ਸਭ ਦਿੱਤਾ ਕਿਤੇ ਵੀ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨੀ ਛੱਡੀ
ਓਹ ਬੇਬੇ ਪਿਆਰੀ ਮੇਰੀ ਸੀ
ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਤੂੰ ਇਦਾਂ ਟੁੱਟ ਜਾਣਾ
ਐਹ ਇਸ਼ਕ ਮੇਰੇ ਚ ਇਦਾਂ ਲੁਟ ਜਾਣਾ
ਹੁਣ ਛੱਡ ਪੁਰਾਣੀ ਗਲਾਂ
ਜੇ ਇਦਾਂ ਹੀ ਹਾਲ ਰੇਹਾ ਤੇਰਾਂ ਤਾਂ ਸਾ ਤੇਰਾਂ ਰੁਕ ਜਾਣਾਂ
ਬੇਫਿਕਰ ਹੋਜਾ ਫ਼ਿਕਰ ਤੂੰ ਛੱਡ ਦੇ ਸਾਰੀ
ਇਦਾਂ ਦਾ ਹਾਲ ਹੋਣ ਤੇ ਤੇਰਾਂ ਦਸ ਮੈਂ ਕੀ ਤੇਰਾ ਹੋ ਜਾਣਾ
—ਗੁਰੂ ਗਾਬ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਖਿਡਾਰੀ ਆ ਹਾਰ ਛੇਤੀ ਨਹੀਂ ਮੰਦੇ,
ਧਰਤੀ ਉਤੇ ਆਏ ਆ ਕੁੱਝ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜਾਵਾਗੇ।
ਗੱਦਾਰੀਆਂ ਜੋ ਵਾਪਰਿਆਂ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਰੱਬ ਆਪੇ ਜ਼ੁਰਮਾਨਾ ਦੇਦੂਗਾ,
ਉਸਤਾਦ ਬਣੀ ਹੋਈ ਦੁਨੀਆਂ ਅਫਵਾਹ ਬਣੋਨ ਵਿਚ ਤਾਹੀਉਂ ਆਵਦੇ ਬਾਰੇ ਘੱਟ ਹੀ ਬੋਲੀਦਾ।
ਅੱਧੇ ਨਮਕ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਹੀ ਪਿੱਠ ਤੇਰੀ ਛੁਰਾ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਆ,
ਇਹ ਤਾਹ ਸਮਾਂ ਹੀ ਦਸੁਗਾ ਬੰਦਿਆ ਕਿੰਨੇ ਤੇਰੇ ਪੁੰਨ ਤੇ ਕਿੰਨੇ ਪਾਪ ਨੇ।
ਹਰੇਕ ਕਰਮ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਤਾਹ ਇਥੇ ਜਿਉਂਦੇ ਹੋਏ ਹੋ ਹੀ ਜਾਣਾ ਏ,
ਜੇ ਚੰਗਾ ਕਰੇਗਾ ਤਾਂ ਸਵਰਗ ਮਿਲੇਗਾ ਜੇ ਮਾੜਾ ਕਰੇਗਾ ਨਰਕ ਜਾਏਗਾ।
ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਨਸਾਨ ਨੇ ਕਇਆਂ ਦੀ ਜ਼ਮੀਰਾਂ ਖਤਮ ਨੇ ਤੇ ਕਇਆਂ ਦੀ ਅਕਲਾਂ ਨੇ,
ਸੱਭ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਲਾਉਣ ਪਿੱਛੇ ਆਵਦੇ ਸਿਰਾਂ ਉਤੇ ਕਰਜੇ ਚੁੱਕੀ ਜਾ ਰਹੇ।
ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ਚਲਾਕੀਆਂ ਤਾਂ ਹੋਣ ਦੇ ਮੁੜ ਜਵਾਬ ਦੀ ਫਿਦਰਤ ਨਾ ਕਰਿ,
ਕਾਇਨਾਤ ਨੇ ਆਪੇ ਤੇਰੀ ਬਾਹ ਫੜ੍ਹਕੇ ਸਾਥ ਪੂਰਾ ਨਿਭੋਣਾ ਤੂੰ ਯਕੀਨ ਰੱਖੀ।
ਕਮਾਈਆਂ ਕਰਕੇ ਤੂੰ ਹੰਕਾਰ ਵਿਚ ਨਾ ਆਈ ਬਾਜ਼ੀ ਪਲਟ ਵੀ ਜਾਂਦੀ,
ਕਦੀ ਰਾਜੇ ਤੋਂ ਰੰਕ ਤੇ ਰੰਕ ਰਾਜੇ ਹੋਣੇ ਵਿਚ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ।
ਕਾਲੇ ਚਿੱਟੇ ਖ਼ਾਨੇ ਸ਼ਤਰੰਜ ਦੇ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਨੇ,
ਕਿਹੜਾ ਸਾਫ ਦਿਲ ਦਾ ਤੇ ਕਿਹੜਾ ਕਾਲੇ ਦਿਲ ਦਾ ਕੁੱਝ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਆ ਕੋਈ ਬਾਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਜੋ ਇਮਤਿਹਾਨ ਵਾਂਗੂ ਟ੍ਰਾਫੀ ਮਿਲਜਾਉਗੀ
ਖਾਲੀ ਆਏ ਸੀ ਤੇ ਖਾਲੀ ਹੀ ਚਲ ਜਾਣਾ ਕਾਦਾ ਮਾਨ ਆ ਮਹਿਤੇਯਾ ਸੱਭ ਇਥੇ ਮੁੱਕ ਜਾਣਾ
ਹੁਣ ਚੱਲ ਪਿਆ ਮੈ ਰੱਬ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਰੁਕੂਗਾ
ਕਿਸੇ ਦੀ ਮਜ਼ਾਲ ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕ ਲਵੂਗਾ ਖਤ੍ਰੀ ਆ ਤਾਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣਾ ਪੁਰਾਣਾ ਸ਼ੌਂਕ ਏ ਸਾਡਾ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਆ ਪਿਆਰੇ ਕੋਈ ਸ਼ਤਰੰਜ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਜੋ ਆਵਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਚਲਾ ਲਾਂਗੇ ਇਹ ਤਾਂ ਰੱਬ ਹੀ ਦਸੁਗਾ ਕੌਣ ਰਾਜਾ ਤੇ ਰਾਣੀ ਆ।
ਦਿਨ ਤਾਂ ਨਿੱਕਲ ਜਾਊਗਾ
ਰਾਤ ਕੱਢਣੀ ਔਖੀ ਏ
ਕਿੱਤਾ ਇਸ਼ਕ ਓਹੀ ਸਮਝੁਗਾ
ਚੰਨ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਯਾਰੀ ਪੁਰਾਣੀ ਏ
ਟੁੱਟੇ ਤਾਰਿਆਂ ਦਾ ਆਸਰਾ ਨਹੀ
ਤਾਹੀਓ ਇੱਛਾ ਮੰਗੀ ਜਾਂਦੀ ਐ
ਚੰਨ ਦੀ ਚਮਕ ਮੈਨੂੰ ਚੁੱਭ ਰਹੀ
ਬੱਦਲ ਛਾ ਗਏ ਤਾਂ ਮਿਲੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਏ
ਨਿੰਮੀ ਨਿੰਮੀ ਹਵਾ ਦਾ ਤੁਰਨਾ
ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਦਾ ਪੈਗ਼ਾਮ ਲੈ ਆਉਣਾ
ਅਣੋਖਾ ਜਿਹਾ ਚਮਤਕਾਰ ਹੋ ਗਿਆ
ਸਰੂਰ ਐਸਾ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨਾ ਮੈਂ ਸੁੱਤਾ
ਦੋਸ਼ ਅਣਗਿਣਤ ਲੁੱਕੇ ਬੈਠੇ ਨੇ ਅੰਦਰ
ਫਿਰ ਕਿਸ ਗਲੋ ਅਨਜਾਣ ਹੋ ਰਿਹਾ
ਕੱਲੇ ਬਹਿਕੇ ਹਨ੍ਹੇਰੇ ਨਾਲ਼ ਯਰਾਨੇ ਪਾਲਾ
ਦਿੱਲ ਦੀ ਗੱਲ ਦਾ ਮਹਿਤੇ ਸੱਭ ਚੱਕਦੇ ਸਵਾਦ ਆ
✍️ ਖੱਤਰੀ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਲੜਗਏ ਵਿੱਚ ਅਜ਼ਾਦੀ
ਉਹੀ ਕਹਿੰਦੇ ਫ਼ਿਰਦੇ ਅੱਜਕਲ੍ਹ ਆਤੰਕਵਾਦੀ
ਸਰਬੱਤ ਦਾ ਭਲਾ ਮੰਗਣ ਵਾਲੇ ਅਸੀਂ
ਫ਼ਿਰ ਵੀ ਕਿਉਂ ਵੱਜਦੇ ਖਾੜਕੂ ਪੰਜਾਬੀ
ਭਗਤ, ਸਰਾਭੇ ਦਾ ਵੀ ਪੜਲੋ ਇਤਿਹਾਸ
ਨਾਲ ਨਾਲ ਕਰੋ ਸੱਚੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਧਿਆਨ
ਅਸਮਾਨ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਕਿਰਦਾਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ
ਫ਼ਿਰ ਕਿਹੜੀ ਗਲੋ ਵੈਲੀ ਕਹਾਉਦੇ
ਅਸੂਲ ਪੱਖੋ ਜ਼ੁਬਾਨਾਂ ਦੇ ਪੱਕੇ ਪੰਜਾਬੀ
ਗਿੱਧਾ ਭੰਗੜਾ ਮੁੱਢ ਤੋਂ ਪਹਿਚਾਣ ਏ ਸਾਡੀ
ਗੁੱਲੀ ਡੰਡਾ ਪਿੱਠੁ ਗਰਮ ਖੇਡਾਂ ਦੀ ਕੀਤੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ
ਫ਼ਿਰ ਕਾਸਤੋਂ ਕਹਿੰਦੇ ਜਵਾਨੀ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਪੱਟੀ
ਰਿਸ ਕਰ ਨ੍ਹੀ ਹੂੰਦੀ ਤਾਂ ਬਦਨਾਮ ਕਰਦੇ
ਜਿਹੜੇ ਸਾਨੂੰ ਦੋ ਪ੍ਰਸੈਂਟ ਕਹਿੰਦੇ
ਨਿਗ੍ਹਾ ਮਾਰ ਪਹਿਲਾ ਜਹਾਨ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਉੱਤੇ
ਐਸਾ ਸ਼ਹਿਰ ਨਹੀਂ ਕੋਇ ਬਿੰਨ ਪੰਜਾਬੀ
ਇਤਿਹਾਸ ਬਦਲਣਾ ਤੇ ਬਣਾਉਣਾ ਸਿਰਫ਼ ਪੰਜਾਬ ਹੀ ਜਾਣਦਾ
ਸੱਭ ਤੋਂ ਵੱਧਕੇ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਸਮੇਂ ਨਸੀਬ ਹੋਇਆਂ
ਬੁਜ਼ਰਗ ਸਾਡਾ ਹੌਂਸਲਾ ਤੇ ਅਣਮੁੱਲਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ
ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਪੂਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਹੀ ਵਾਰਤਾ
ਬਥੇਰੇ ਪ੍ਰਪੰਚ ਰਚਾਏ ਸਰਕਾਰੇ
ਇਸ ਵਾਰ ਨਹੀਂ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣਾ
ਦੇਖ ਅੱਖਾਂ ਧੋਕੇ ਬਾਹਰ ਕਿਰਸਾਨ ਆ ਗਏ
ਗੁਰ ਕਾ ਲੰਗਰ ਅਟੁੱਟ ਵਰਤਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ
ਰਾਜ ਲੱਭਣਾ ਨਹੀਂ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੀ ਵਰਗਾ
ਸਰਕਾਰੇ ਤੂੰ ਤਾਂ ਬੱਸ ਤਰੀਕਾਂ ਪਾਉਣ ਤੇ ਰਹਿਣਾ
ਕੋਇ ਬੁੱਖਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸਮਾਂ ਲੰਗਰ ਚਲਣਾ
ਵੇਖ ਘੋੜਿਆਂ ਤੇ ਸਵਾਰ ਬਹਾਦਰ ਸਿੰਘਾਂ ਦਾ ਟੋਲਾ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ
ਸਾਡੀ ਪਹਿਚਾਣ ਬੜੀ ਸੌਖੀ
ਕਿਰਤ ਕਰਨੀ ਵੰਡ ਕੇ ਖਾਣਾ ਤੇ ਕਰਤਾਰ ਦਾ ਜਾਪ ਕਰਨਾ ਸਾਡੀ ਡਿਊਟੀ
ਖੁੱਦ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਰਹਿਕੇ ਪੂਰੇ ਜਗਤ ਨੂੰ ਰਜਾਵੇ
ਦਰਖਤਾਂ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵੀ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੇ
✍️ਖੱਤਰੀ
ਹੁਣ ਨ੍ਹੀ ਬਦਨਾਮ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜਵਾਨੀ
ਵੇਖ ਆਇਆਂ ਕਰਕੇ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰੀ
ਨਾ ਰੁਕਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਹਮਲਿਆਂ ਤੋਂ
ਭੱਜਣ ਨਹੀਂ ਲੱਗੇ ਹੰਝੂ ਵਾਲੇ ਕੈਮੀਕਲ ਤੋਂ
ਸਿਰਸੇ ਨਦੀ ਦਾ ਸੀ ਜਿੱਦਣ ਉਫਾਨ ਚੜ੍ਹਿਆ
ਸਾਰੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਿੱਖ ਸੂਰਮਿਆਂ ਦਾ ਨਾਮ ਚਮਕਿਆ
ਉਸ ਸਮੇਂ ਵੀ ਰਵਾਨਾ ਦਿੱਲੀ ਨੂੰ ਸੀ ਹੋਣਾ
ਵੀਰਗਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਬਹਾਦਰ ਸਿੰਘਾਂ
ਖ਼ਾਲਸਾ ਪੰਥ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਜਨਮ ਹੁੰਦਾ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ
ਹਾਲੇ ਵੀ ਜੋ ਪੱਖ ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਪੁਰਦਾ ਉਹ ਗੱਦਾਰ ਤੇ ਨ੍ਹੀ ਵਸਨੀਕ ਸਾਡਾ
ਗਲਾਂ ਕਰਨੀਆਂ ਬਥੇਰੀਆਂ ਨੇ ਤੁਸੀਂ ਸੱਭ ਕੰਨ ਤੇ ਦਿੱਲ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਰੱਖੋ
ਫ਼ਾਰਸੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਤੇ ਗੱਤਕਾ ਵਿੱਚ ਨਿਪੁੰਨ ਸਨ ਸਾਡੇ ਗੁਰੁਸਾਹਿਬਾਨ
ਸੰਤਾਲੀ ਚੁਰਾਸੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ ਹੀ ਸਾਡਾ
ਮੇਰੇ ਪੰਜਾਬ ਕੱਲੇ ਦੇ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਗਏ ਬਟਵਾਰੇ
ਲਹਿੰਦੇ ਪਾਸੇ ਕਿਹੜਾ ਤੇ ਚੜ੍ਹਦੇ ਵੱਲ ਪਰਬਤ ਪਿਆਰਾ
ਯੁੱਧ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਹੋਂਦ ਤੇ ਬੋਲੀ ਦਾ ਹੈਂ ਚੱਲਦਾ।
✍️ ਖੱਤਰੀ (ਸੁਦੀਪ ਮਹਿਤਾ)
ਏਨੀ ਵੀ ਕਿ ਵਿਪਦਾ ਆ ਗਈ
ਕਿ ਤੇਰੇ ਕੋਲ਼ ਹੋਇਆ ਨਾ ਹੱਲ ਕੋਈ।
ਲੱਭ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਰਸਤੇ ਮਿੱਤਰਾ
ਪਰ ਖੁਦਖੁਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਕੰਮ ਚੰਗਾ।
ਤੂੰ ਵਿਚਾਰ ਆਵਦੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਹੁੰਦੇ
ਬੈਠ ਕਮਰੇ ਦੀ ਚਾਰ ਦੀਵਾਰੀ ਵਿੱਚ ਜਜ਼ਬਾਤ ਘੋਟੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ।
ਰਾਹ ਉਸਾਰੇ ਪਰਵਰ ਦਿਗਾਰ ਨੇ
ਚੱਲਣਾ ਕਿਹੜੇ ਉੱਤੇ ਇਹ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਏ,
ਪਿੱਛੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਨਾ ਸੋਚਿਆ।
ਕੰਬੇ ਨਹੀਂ ਪੈਰ ਇਹ ਕਦਮ ਚੁੱਕਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ,
ਮੰਨਦੇ ਆ ਅੱਜ ਦਾ ਸਮਾਂ ਬਹੁਤਾ ਨ੍ਹੀ ਖੁੱਦਾਰ।
ਹਰੇਕ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੱਚਾ ਯਾਰ,
ਪਰ ਖੁਦਖੁਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਕੰਮ ਚੰਗਾ ਮਿੱਤਰਾ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਖੁੱਦ ਹੀ ਪਹਾੜ ਵਰਗੀ ਬਣਾ ਲੈਣੇ ਆ,
ਬਣਾਵਟੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਪਿੱਛੇ ਭੱਜਕੇ।
ਇਹਨਾਂ ਕਰਕੇ ਹੀ ਸੁੱਖ ਚੈਨ ਗਵਾਚ ਗਿਆ,
ਰੱਬ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਸਿੱਖ ਯਾਰਾ।
ਇੱਥੇ ਟੁੱਟਦੇ ਤਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਨ੍ਹੀ ਕੋਈ ਪੁੱਛਦਾ,
ਹੁਣ ਤਾਂ ਭਾਣਾ ਮੰਨਣ ਨੂੰ ਦਿੱਲ ਮਜ਼ਬੂਰ ਹੋਇਆ।
ਓਹਦੇ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਨ ਸਕਦਾ,
ਪਰ ਖੁਦਖੁਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਕੰਮ ਚੰਗਾ ਮਿੱਤਰਾ।
✍️ ਖੱਤਰੀ
ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਿੱਧੇ ਦੰਦ ਕਰੇ
ਮੈਂ ਟੁੱਟਿਆਂ ਦਿੱਲਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜਦਾ ਹਾਂ
ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਰੱਬ ਤੋਂ ਮੰਗਦੀ ਰਹੀ
ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਰੱਬ ਤੋਂ ਲੋੜਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਨਾਲ ਲੜਦਾ ਰਿਹਾ
ਉਹ ਕਿਸਮਤ ਅਗੇ ਹਾਰ ਗਈ
ਬਸ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਸੱਜਣਾਂ
ਆ inter caste ਮਾਰ ਗਈ ।
ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੂੰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਸੱਜਣਾਂ
ਫਿਰ ਦੁਨੀਆਂ ਸੋਹਣੀ ਲਗਦੀ ਰਹੀ
ਕੱਲ੍ਹ ਰਾਤ ਗੁਜਾਰੀ ਰੋ ਰੋ ਕੇ
ਦਿੱਲ ਅੰਦਰ ਹਨੇਰੀ ਵਗਦੀ ਰਹੀ
ਸਾਡੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਲਾਏ ਬੂਟਿਆਂ ਨੂੰ
ਇਕ ਪਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਜਾੜ ਗਈ
ਬਸ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਸੱਜਣਾਂ
ਆ inter-caste ਮਾਰ ਗਈ ਹੈ ।
ਨਾ ਸਮਝ ਹੈ ਖੁਦ ਦੇ ਹਲਾਤਾਂ ਦੀ
ਹੁਣ ਕੀ ਰੋਈਏ ਤੇ ਕੀ ਹੱਸੀਏ
ਸਾਡੇ ਦਿਲ ਦੇ ਹਾਲ ਹੋਏ ਬੁਰੇ ਪਏ
ਹੁਣ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਦੱਸੀਏ
ਮੈਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਹਾਰਿਆ ਸੀ
ਤੂੰ ਆਪਣਿਆਂ ਅੱਗੇ ਹਾਰ ਗਈ
ਬਸ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਸੱਜਣਾਂ
ਆ inter-caste ਮਾਰ ਗਈ ।
ਜੋ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਲੰਘਦੀਆਂ ਸੀ
ਕਿਵੇਂ ਬਿਆਨ ਕਰਾਂ ਉਹਨਾ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕੀਤਾ
ਅੱਗ ਲਾ ਦਿਆਂ ਇਦਾ ਦੀਆਂ ਜ਼ਾਤਾ ਨੂੰ
ਤੈਥੋਂ ਦੂਰ ਹੋਇਆ ਤੇ ਇੰਝ ਲਗਿਆ
ਜਿਵੇਂ ਪੈਰ ਚ ਚੁੱਭ ਕੋਈ ਖਾਰ ਗਈ
ਬਸ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਸੱਜਣਾਂ
ਆ inter-caste ਮਾਰ ਗਈ ।
ਅੱਖਾਂ ਰੋਂਦੀਆਂ ਲਫਜ਼ ਵੀ ਚੁੱਪ ਹੋਏ
ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਤੇਰਾ ਹਾਲ ਸੁਣਿਆਂ
ਕਿਨ੍ਹਾਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕੀਤਾ
ਹੋਇਆ ਹਾਲ ਕਿਵੇਂ ਬੇਹਾਲ ਸੁਣਿਆਂ
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੇ ਲੱਖਾਂ ਟੁਕੜੇ ਹੋਏ
ਜਿਵੇਂ ਲੱਕੜ ਕੁਹਾੜੀ ਪਾੜ ਗਈ
ਬਸ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਸੱਜਣਾਂ
ਆ inter-caste ਮਾਰ ਗਈ ।
ਅਸੀਂ ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਹੀ ਚੰਗੇ ਹਾਂ
ਸਾਡੀਆਂ ਫਿਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਨਾ ਪੈ ਸੱਜਣਾਂ
ਅਸੀਂ ਰੋ ਰੋ ਸਾਹ ਮੁਕਾਉਣੇ ਨੇ
ਤੂੰ ਹੱਸਦਾ ਵੱਸਦਾ ਰਹਿ ਸੱਜਣਾਂ
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਚੂਭੀਆਂ ਮੇਖਾਂ ਨੂੰ
ਕਲਮ “ਰਮਨ” ਦੀ ਅੱਜ ਇਜ਼ਹਾਰ ਗਈ
ਬਸ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਸੱਜਣਾਂ
ਆ inter-caste ਮਾਰ ਗਈ ।
ਆ inter-caste ਮਾਰ ਗਈ ।
